Jeroen is zorgbehoevend door complicaties na een hartoperatie. Dankzij thuisverpleging en gezinszorg heeft hij de nodige hulp om comfortabel thuis te wonen. En dankzij het personenalarmsysteem kan hij snel hulp inschakelen.
Hoeveel kost de thuiszorg en het personenalarm van Jeroen (53)?
"Door hulp te aanvaarden kreeg ik opnieuw meer energie"
Jeroen onderging een hartoperatie in 2012. Door onvoorziene complicaties kreeg hij meermaals een hartstilstand.“Ik zweefde een tijdlang tussen leven en dood. Door de verschillende hartstilstanden was mijn hart permanent beschadigd. Van de ene dag op de andere werd ik zorgbehoevend. Moeilijk voor een actieve man van 41 jaar."
"Een maatschappelijk werker van Solidaris is bij me langsgekomen en heeft me uitgelegd dat er heel wat extra hulp bestaat voor mensen zoals ik. Samen bekeken we op welke vlakken ik hulp kon gebruiken. Door hulp te aanvaarden, voel ik me mentaal en fysiek ook beter”, vertelt Jeroen.
Thuiszorg op maat
“Ik moet heel wat medicatie nemen: ik neem elke dag maar liefst 17 pillen. Elke 2 weken komt een thuisverpleegkundige om bloed te nemen en om mijn medicatie klaarzetten. Zo neem ik mijn medicatie zeker correct”, legt Jeroen uit.
Daarnaast komt ook 2 keer per week een gezinshulp langs om Jeroen te helpen met huishoudelijke taken. “Ik mag zelf niets doen dat mijn hartslag doet stijgen en wat meer kracht vraagt. Denk maar aan een bed opmaken, boodschappen doen, koken en stofzuigen. Brigitte, gezinshulp bij i-mens, helpt me met die taken.”
Veilig thuis wonen dankzij een personenalarmsysteem
Er werd een defibrillator geplaatst bij Jeroen omdat hij hartritmestoornissen heeft. “Ik krijg een shock toegediend door de defibrillator wanneer ik zo’n hartritmestoornis krijg. Ik woon alleen en een hartritmestoornis kan gevaarlijk zijn."
"Daarom heb ik een personenalarmsysteem van Zorg&Meer. Als ik voel dat mijn hartritme niet goed is, duw ik de knop van mijn personenalarm in. Dan belt de alarmcentrale een van mijn contactpersonen, in mijn geval mijn buurman of familie, zodat iemand kan langskomen om te kijken of alles goed met me gaat na de schok van de defibrillator”, zegt Jeroen.
Als de contactpersonen niet opnemen worden de hulpdiensten gebeld. Het personenalarmsysteem heeft ook een gps, waardoor de alarmcentrale de exacte locatie van Jeroen kan doorgeven.
Energie vinden in vrijwilligerswerk
Jeroen mag sinds de hartoperatie in 2012 niet meer werken. “Ik had het er heel moeilijk mee dat ik niet meer kon en mocht werken. Ik was iemand met een heel actief leven, en plots kan je geen trap meer op. Heel confronterend. Het heeft even geduurd voor ik me kon neerleggen bij het feit dat ik nooit meer volledig zou herstellen. Maar mijn kinderen hebben me door die moeilijke periode geholpen”, vertelt Jeroen.
“Door hulp te aanvaarden, kreeg ik mentaal en fysiek opnieuw meer energie. Daarom ben ik gestart met vrijwilligerswerk. Enkele uurtjes per maand zet ik me in voor armoedeorganisaties in mijn gemeente. Achter mijn laptop kan ik zo een verschil maken voor mensen in mijn buurt”, besluit Jeroen.
Jeroen onderging een hartoperatie in 2012. Door onvoorziene complicaties kreeg hij meermaals een hartstilstand. “Ik zweefde een tijdlang tussen leven en dood. Door de verschillende hartstilstanden was mijn hart permanent beschadigd. Van de ene dag op de andere werd ik zorgbehoevend. Moeilijk voor een actieve man van 41 jaar."
"Een maatschappelijk werker van Solidaris is bij me langsgekomen en heeft me uitgelegd dat er heel wat extra hulp bestaat voor mensen zoals ik. Samen bekeken we op welke vlakken ik hulp kon gebruiken. Door hulp te aanvaarden, voel ik me mentaal en fysiek ook beter”, vertelt Jeroen.
Thuiszorg op maat
“Ik moet heel wat medicatie nemen: ik neem elke dag maar liefst 17 pillen. Elke 2 weken komt een thuisverpleegkundige om bloed te nemen en om mijn medicatie klaarzetten. Zo neem ik mijn medicatie zeker correct”, legt Jeroen uit.
Daarnaast komt ook 2 keer per week gezinszorg langs om Jeroen te helpen met huishoudelijke taken. “Ik mag zelf niets doen dat mijn hartslag doet stijgen en wat meer kracht vraagt. Denk maar aan een bed opmaken, boodschappen doen, koken en stofzuigen. Brigitte, gezinshulp bij i-mens, helpt me met die taken.”
Veilig thuis wonen dankzij een personenalarmsysteem
Er werd een defibrillator geplaatst bij Jeroen omdat hij hartritmestoornissen heeft. “Ik krijg een shock toegediend door de defibrillator wanneer ik zo’n hartritmestoornis krijg. Ik woon alleen en een hartritmestoornis kan gevaarlijk zijn."
"Daarom heb ik een personenalarmsysteem van Zorgba(a)r. Als ik voel dat mijn hartritme niet goed is, duw ik de knop van mijn personenalarm in. Dan belt de alarmcentrale een van mijn contactpersonen, in mijn geval mijn buurman of familie, zodat iemand kan langskomen om te kijken of alles goed met me gaat na de schok van de defibrillator”, zegt Jeroen.
Als de contactpersonen niet opnemen worden de hulpdiensten gebeld. Het personenalarmsysteem heeft ook een gps, waardoor de alarmcentrale de exacte locatie van Jeroen kan doorgeven.
Energie vinden in vrijwilligerswerk
Jeroen mag sinds de hartoperatie in 2012 niet meer werken. “Ik had het er heel moeilijk mee dat ik niet meer kon en mocht werken. Ik was iemand met een heel actief leven, en plots kan je geen trap meer op. Heel confronterend. Het heeft even geduurd voor ik me kon neerleggen bij het feit dat ik nooit meer volledig zou herstellen. Maar mijn kinderen hebben me door die moeilijke periode geholpen”, vertelt Jeroen.
“Door hulp te aanvaarden, kreeg ik mentaal en fysiek opnieuw meer energie. Daarom ben ik gestart met vrijwilligerswerk. Enkele uurtjes per maand zet ik me in voor armoedeorganisaties in mijn gemeente. Achter mijn laptop kan ik zo een verschil maken voor mensen in mijn buurt”, besluit Jeroen.
