De coronacrisis plaatste jeugdwerker Sanaa voor een stevige uitdaging. “En mijn jongeren ook”, weet ze. Zo beleefden zij de voorbije maanden.
Helpen en contact houden
“Aanpassen aan een nieuwe levensstijl was lastig. Ik moest ze echt aanmoedigen om een ritme te behouden – op tijd opstaan bijvoorbeeld, ook zonder school.”
“Plots verliep alles online, maar heel wat gezinnen hebben geen pc. Daar konden we als jeugdwerking D’Broej gelukkig helpen. We vroegen internetcodes aan bij operatoren om jongeren zonder internet toegang te bezorgen. Ik ben blij dat ik zo goed contact kon blijven houden met mijn gasten. Toen we 1 op 1 konden wandelen, liep het zelfs nog beter.”
Klein appartement, zonder buitenruimte
“Meer dan ooit blijkt hoe belangrijk het is om jongeren met een moeilijkere (thuis)situatie naar buiten te halen. Velen van hen leven in een klein appartement, zonder tuin of buitenruimte. Vaak in een groot gezin, waar ze een kamer delen met broer of zus.”
“Via WhatsApp-groepjes gaven de jeugdwerkers de ouders ideetjes om bezig te blijven met hun kinderen: leuke activiteiten, knutselinspiratie, kookideeën.”
Kinderen uit hun cocon
“We zijn echt een familie hé, niet gewoon een plek waar mensen elkaar ontmoeten. Onze jeugdwerkers kennen de jongeren en hun ouders al lang en hebben een band. We trekken de kinderen uit hun cocon en laten ze nieuwe dingen ontdekken. Dat trekt hen aan.”
“We kijken naar wat zij nodig hebben, vertrekken van hun noden als we projecten uitwerken. Ze krijgen kansen, maar we creëren ook een moment om hun moeilijke situatie te vergeten. Hopelijk kunnen we deze zomer toch speelweken en wie weet zelfs een kamp organiseren.”