Klierkoorts staat ook bekend als de kusziekte, de ziekte van Pfeiffer of als mononucleosis infectiosa. In de meeste gevallen wordt klierkoorts veroorzaakt door het epstein-barrvirus. Het virus blijft heel je leven lang in je lichaam.
Wie kan klierkoorts krijgen?
Bijna iedereen wordt in zijn leven besmet met het epstein-barrvirus. Kleine kinderen worden meestal ongemerkt besmet. Daarna zijn ze levenslang immuun. Raak je pas besmet als tiener of jonge volwassene, dan word je wel ziek.
Oorzaak klierkoorts
Het epstein-barrvirus veroorzaakt driekwart van alle klierkoortsgevallen. Voor de meeste andere gevallen is het cytomegalievirus verantwoordelijk. Ook het hiv-virus en de toxoplasmaparasiet kunnen klierkoorts veroorzaken, maar dat is eerder zeldzaam.
Symptomen klierkoorts
Na de besmetting duurt het enkele dagen tot 2 maanden voor de ziekte uitbreekt. Dan kan je deze symptomen hebben:
- erge keelpijn
- koorts die 10 dagen tot 2 weken kan aanhouden
- gezwollen en lichtjes pijnlijke lymfeklieren in hals, nek, oksels ...
- pijn in de bovenbuik (door opzwelling van de milt en/of lever)
- leverfunctiestoornissen
- tijdelijk minder eetlust
- griepachtige hoofdpijn, spierpijn en rillingen
- geelzucht (in zeldzame gevallen)
De acute fase van de ziekte is meestal voorbij na 2 tot 3 weken, maar je kan daarna nog weken- tot maandenlang vermoeid zijn. Bij sommigen worden de klachten van klierkoorts chronisch. Bij anderen flakkert de ziekte na een symptoomvrije periode terug op. Dit komt omdat het virus levenslang in je lichaam aanwezig blijft. Op momenten dat het virus weer actief wordt, ben je weer besmettelijk voor anderen.
Zeldzame symptomen
In zeldzame gevallen kan je deze symptomen ervaren:
- moeite met ademhalen
- hersenontsteking
- bloedarmoede
- een gescheurde milt
Diagnose klierkoorts
Om te bevestigen dat het om klierkoorts gaat, neemt je huisarts de volgende onderzoeken af:
- Het lichamelijk onderzoek maakt meestal duidelijk dat het waarschijnlijk om klierkoorts gaat.
- Een bloedonderzoek bevestigt de diagnose. Is het bloedonderzoek negatief voor het epstein-barrvirus, dan wordt naar de andere veroorzakende virussen gezocht.
Klierkoorts behandelen
Er bestaat geen geneesmiddel tegen klierkoorts. Antivirale middelen hebben er ook geen vat op. Meestal genees je gewoon vanzelf. Je kan wel een aantal zaken doen om de symptomen te verhelpen:
- Rusten is het belangrijkst.
- Koortswerende middelen helpen tegen de klachten.
- Gorgelen met zout water verzacht de keelpijn.
- Til in de eerste maand geen zware lasten en vermijd contactsporten en constipatie. Want er bestaat dan een kleine kans dat je milt scheurt.
Cortisone wordt voor een korte tijd voorgeschreven bij uitzonderlijke verwikkelingen, zoals een hersenontsteking, bloedarmoede en een luchtwegobstructie. Antibiotica worden alleen voorgeschreven als er een duidelijke bijkomende besmetting van de amandelen met bacteriën bestaat. Meestal zijn antibiotica te vermijden, omdat ze in combinatie met klierkoorts bij de meeste mensen een felrode, jeukende huiduitslag veroorzaken. Heb je een verzwakte immuniteit? Dan krijg je een antiviraal middel voorgeschreven. Dat is dan wel doeltreffend.
Klierkoorts voorkomen
Tegen een besmetting met het epstein-barrvirus kan je weinig te doen. Het virus wordt doorgegeven via speeksel. Vermijd dus rechtstreeks contact met het speeksel van iemand die besmet is door:
- niet te kussen
- niet uit hetzelfde glas te drinken
- vaak je handen te wassen