Achter de stralende Hinda Bluekens (35) schuilt een onzekere jeugd, want de televisiemaker bracht haar 1ste levensjaren door in jeugdzorg. We stellen haar 7 vragen over haar kindertijd, het kinderthuis, opgroeien en de toekomst.
1. In 2023 zagen we je in de documentaire ‘Start Gemist’, die vandaag nog op VRT MAX staat. In de documentaire reconstrueer je jouw leven in jeugdzorg en opvangtehuizen. Hoe ontstond dat idee?
“Ik wilde al lang iets maken over mijn achtergrond, maar ik vond het moeilijk om te kiezen welke nadruk ik wilde leggen. Wilde ik het hebben over mijn biologische afkomst, over mijn 1ste levensjaren in kindertehuizen of over mijn pleegouders? Uiteindelijk besloot ik om terug te gaan naar het begin en de kindertehuizen. Ik wilde graag iedereen terugzien en ontdekken hoe het vandaag met hen gaat.”
“Ik wist eerst niet in welke vorm ik mijn verhaal wilde vertellen. Ik dacht erover te schrijven of er een podcast rond te maken. Maar achteraf bekeken ben ik heel blij dat we voor een documentaire hebben gekozen. Het was fijn om het warme weerzien in beeld te kunnen brengen.”
2. Hoe was het voor jou om je 1ste levensjaren in jeugdzorg en het kindertehuis te herbeleven?
“Vóór de opnames had ik er veel vertrouwen in. Ik ben intussen volwassen en ik ken mijn eigen geschiedenis, dus ik wist goed welk verhaal we zouden brengen. Toch was het op bepaalde momenten heel emotioneel, en daar schrok ik wel van. Ik heb een ringmap met alle informatie over mijn 1ste levensjaren en toen ik die tijdens de opnames toonde, wilde ik zelfs even terugkrabbelen. Maar gelukkig heb ik doorgezet.”
“Ook de bezoeken aan de kindertehuizen waren bijzonder heftig. Ik vond het vooraf vooral spannend, maar ik had niet verwacht dat het zoveel emoties zou losmaken. Tegelijkertijd ben ik blij om die ontlading. Het was zwaar, maar ook heel mooi. Ik vond het fijn om herinneringen op te halen met de andere kinderen en begeleiders die me toen kenden.”
3. Hoe was het om de ervaringen van anderen en de impact op hun leven te ontdekken?
“Eerst en vooral was ik blij verrast door hun enthousiasme. Vrijwel iedereen stemde meteen in om deel te nemen aan de opnames. Voor mij was dat een teken dat de anderen ook nood hadden aan een klankbord. De meeste mensen weten weinig over kindertehuizen en pleeggezinnen, dus het is belangrijk dat we een stem krijgen.”
“Ik kan me niet uitspreken over hoe zij terugkijken op hun ervaringen, want natuurlijk heeft iedereen een andere weg afgelegd. Soms heb ik het gevoel dat ik meer kansen heb gekregen, omdat ik veel geluk had met mijn pleeggezin. Mijn pleegouders hebben me later ook geadopteerd. Maar ik was zeker heel benieuwd en ook dankbaar om meer te horen over de anderen.”
4. Heb je contact met je biologische familie?
“Neen. Toen ik 4,5 jaar was, kwam ik terecht in een pleeggezin, waar ik nog 4 broers en zussen heb. Ik was een pleegkind, maar ik voelde me al heel snel deel van het gezin. Ik zie mijn pleeg- en latere adoptieouders als mijn moeder en vader.”
5. Heeft de ervaring sporen nagelaten bij jou?
“Opgroeien in een kindertehuis beïnvloedt je sowieso, dat kan niet anders. De opvoeders en begeleiders in de jeugdzorg doen hun best, maar als kind mis je echt een warm nest. Omdat ik goede hechtingsfiguren had in de tehuizen en terechtkwam in een hecht pleeggezin, ben ik blij met waar ik nu sta.”
“Toch is het niet altijd simpel geweest. Het duurde voor mij bijvoorbeeld langer vooraleer ik een relatie aanging. En tijdens de 1ste jaren van mijn relatie merkte ik dat ik last had van verlatingsangst. Ik voelde dat het een probleem was, dus ben ik ermee aan de slag gegaan bij een therapeut. Ik wilde er niet mee blijven zitten.”
“Ik geloof ook niet dat je leven volledig mag bepaald worden door je 1ste levensjaren. Er zijn zoveel andere momenten, ervaringen en kansen die uiteindelijk je leven maken. Dat is wat ik wilde tonen en wat je ook ziet bij de anderen: we hadden allemaal een gemiste start, maar we zijn allemaal onze eigen weg gegaan. Toch is het belang van een goed opvangnet en warme pleeggezinnen natuurlijk niet te onderschatten.”
“Ik ben blij met waar ik nu sta, maar het is niet altijd simpel geweest”
6. Wil je zelf kinderen?
“Ik hou van kinderen en vind ze top, maar ik heb geen kinderwens. Misschien heeft dat te maken met mijn achtergrond. Ik ben nu gelukkig en ik wil daarin geen overbodige risico’s nemen.”
“Als je kinderen wil, vind ik bovendien dat je moet bereid zijn om je leven af te stemmen op de noden van je kind. Ik geniet te veel van mijn vrijheid om dat op te geven.”
7. Welke nieuwe projecten heb je in het vooruitzicht?
“Mijn nieuwe reeks ‘Only Friends’ ging recent in première op het filmfestival van Oostende en we kregen al mooie reviews. Binnenkort kan je ‘Only Friends’ zien op VTM GO. En verder schrijf ik op dit moment aan een nieuwe tv-reeks, dus de toekomst ziet er mooi uit!”