De stap zetten naar een woonzorgcentrum lijkt voor heel wat ouderen een grote opgave. Want een ‘rusthuis’ of ‘home’ is geen pretje, hoor je vaak. Maar verhuizen naar een woonzorgcentrum hoeft echt niet slecht te zijn. Eduarda (89) bewijst dat je er je oude dag heel gelukkig kan doorbrengen.
Het is de 1ste dag in weken dat de zon er niet doorkomt, maar Eduarda straalt wél. Ze is net terug van de kapper en wacht me op met een vers kopje koffie. Of zeg maar stevige mok. Terwijl ik van de dampende koffie nip, maakt zij haar kaartspel met haar boezemvriendin Louisa nog snel af.
Zelf gekozen voor woonzorgcentrum
“Wij zijn bijna altijd samen, Louisa en ik. We zijn onafscheidelijk”, vertelt Eduarda. “We kaarten of spelen Rummikub, babbelen, lachen, bekijken foto’s van onze familie ... We hebben enorm veel aan elkaar.”
Eduarda was voor haar vriendin een grote steun toen die nog maar net verhuisd was naar woonzorgcentrum Den Beuk in Boom. “Louisa was heel triest en had het moeilijk met haar nieuwe woonsituatie. Ze praatte amper en weende vaak. 2 weken nadat zij hier introk, kwam ik aan. Ik probeerde haar langzaam uit haar isolement te halen. Ze is echt opengebloeid én gelukkig. Daar ben ik zo blij om.”
Voor ze verhuisde naar het woonzorgcentrum, woonde Eduarda in een appartement met haar dochter. “Ik koos er zelf voor om de stap te zetten naar dit centrum. Mijn dochter had het moeilijker met mijn verhuis dan ik. Maar ik zit hier echt goed. Ik heb hier meteen mijn draai gevonden.”
Deur altijd open
“Hier ben ik nooit alleen. Toen ik nog thuis woonde, was ik overdag eenzamer dan nu. De mensen die hier werken zijn zo vriendelijk en aangenaam. Veel mensen denken bij een woonzorgcentrum aan een steriele en ongezellige omgeving. Kamers op ziekenhuisgangen, waar je in je eentje zit. Maar kijk rond, dat is totaal niet het geval!”, vertelt Eduarda.
Een extra bewijs zijn de deuren van de kamers van de bewoners op Eduarda’s afdeling. Stuk voor stuk zijn ze gepersonaliseerd met een wandsticker. Zo lijken het buitendeuren van een huis, met gekleurde glasramen. “Mooi toch? Al staat mijn deur meestal wel open. Dat vind ik veel fijner. Tegen iedereen die passeert, zeg ik dag. En wie wil, mag altijd even binnenspringen.”
“Mijn deur staat meestal open. Tegen iedereen die passeert, zeg ik dag”
Barbecue en sportdag
Het woonzorgcentrum zorgt voor heel wat animatie en evenementen. Dagelijkse activiteiten, maar ook ‘speciallekes’. “Op het einde van de zomervakantie was er een barbecue voor alle bewoners en familieleden die wilden komen. Mijn dochter, kleindochter en haar peuterdochtertje – mijn oogappel – waren erbij. Prachtige dag, lekker eten, toffe sfeer: het was genieten. En niet lang geleden was er een sportdag. Ja, trek de kast maar open, dan zie je mijn diploma hangen”, knipoogt Eduarda.
“Mijn familie komt geregeld langs. Ik besef dat ik daarin wel een geluksvogel ben, want niet iedereen heeft familie of vrienden die op bezoek komen. Maar elke woensdag komen er ook mensen voor een dag. Zij wonen hier niet, maar komen 1 keer per week op dagverblijf. Een leuke afwisseling. En hoe meer zielen, hoe meer vreugde, niet?”
Plantrekker
“Ik ben oprecht gelukkig. Ik ben van nature erg positief, maar je maakt er ook van wat je zelf wil. Zit je met iets, zeg het gewoon tegen het personeel. Heb je iets nodig, vraag het. Dat zeg ik ook altijd tegen Louisa.”
“Ik ben oprecht gelukkig. Ik ben van nature erg positief, maar je maakt er ook van wat je zelf wil”
“Iedereen heeft zijn karakter natuurlijk. Ik vraag vaak aan een bewoner die zich wat afsluit om deel te nemen aan een spelletje of babbel, maar ik krijg telkens een ‘neen’. Dat is spijtig, maar daar kan ik dan niets aan veranderen. Blijven proberen, zeker?”
Of Eduarda nog grote wensen heeft? “Ik hoop dat ik zo lang mogelijk op deze afdeling kan blijven wonen, zonder te erge gezondheidsproblemen. Ik wandel wat moeilijk, maar met mijn rollator kan ik goed mijn plan trekken. Ik geef toe dat ik schrik heb om terecht te komen op de afdeling waar de mensen met dementie zitten. Je zelfstandigheid verliezen, niet meer goed beseffen wat er allemaal gebeurt … dat wil ik niet. Maar voorlopig is er geen vuiltje aan de lucht. Hopelijk kan ik dat zo houden!”
Benieuwd welke woonvormen voor oudere mensen er nog meer bestaan? Bekijk het overzicht.