In 1995 kreeg Nefertiti Hinnekint (55), een alleenstaande mama van 2 zonen, borstkanker. Het werd het begin van een lijdensweg die tot op vandaag voortduurt. “Ik onderging een borstamputatie en daarna een borstreconstructie met spieren uit mijn rug”, vertelt ze.
“In 2019 stierven die spieren af, waardoor ze verwijderd moesten worden. De leegte werd opgevuld met buikvet. Maar de genezing van mijn buik liep compleet fout. De ontstoken wonde moest opnieuw worden opengemaakt en gedicht. Het genezingsproces duurde maanden. Ik was bijna een jaar bedlegerig. Ik kreeg 2 keer per dag thuisverzorging en 3 keer per week kinesitherapie. Dat zijn serieuze rekeningen. In 2021 werd dan ook nog mijn baarmoeder verwijderd.”
Goed beschermd dankzij maximumfactuur
Nefertiti’s totale kosten liepen op tot bijna 16 000 euro. Gelukkig had ze dankzij haar hospitalisatieverzekering een goede bescherming. “Maar ik moest het geld eerst voorschieten, wat ik helemaal niet wist. Godzijdank had ik die som op mijn spaarrekening staan en kreeg ik achteraf alles terugbetaald.”
Dankzij de maximumfactuur bleven ook de remgelden die Nefertiti moest betalen beperkt. Elk gezin heeft een remgeldplafond. Hoe hoog dat is, hangt af van je inkomen. Bij iemand die recht heeft op de verhoogde tegemoetkoming (VT) op basis van het gezinsinkomen is dat 506,79 euro. Heb je geen recht op de VT of op een ander statuut, dan wordt je remgeldplafond berekend op basis van het gezinsinkomen van 2 jaar geleden. Bereik je dat plafond, dan krijg je de rest van je remgelden terugbetaald.
“Ik kreeg een terugbetaling van 255 euro voor materiaal voor wondverzorging. Dat gebeurt automatisch, je moet zelf niks aanvragen”, zegt Nefertiti. “Ik ben 2 jaar ziek geweest, maar dankzij mijn hospitalisatieverzekering en de maximumfactuur moest ik zelf maar 2500 euro betalen.”
Eerlijk systeem
“De medische kosten zijn hoog en voor bepaalde dingen is er geen terugbetaling. Het aantal kinebeurten was vroeger onbeperkt, nu niet meer. Zonder de maximumfactuur zou mij dat honderden euro’s hebben gekost. Het is ook een eerlijk systeem: hoe minder je verdient, hoe sneller je aan je remgeldplafond zit en hoe meer je dus terugbetaald krijgt.”
Het is een eerlijk systeem. Hoe minder je verdient, hoe sneller je aan je remgeldplafond zit en hoe meer je dus terugbetaald krijgt.
Nefertiti is intussen 2 dagen per week terug aan de slag als kassierster in een tankstation. “Ik kijk ernaar uit om binnen een paar maanden weer meer te kunnen werken, al besef ik dat ik nooit meer zo actief kan zijn als vroeger. Mijn buikspieren werken amper nog, wat heel beperkend is. Je gebruikt je buikspieren bij zowat alles, van trappen lopen tot dingen tillen of zelfs gewoon rechtstaan."
"Maar het ergste vind ik dat ik vol littekens sta door alle operaties. Dat is heel confronterend. Ik lijk totaal niet meer op de sportieve vrouw die ik ooit was.”