Een vrouwenlijf moet voldoen aan een heleboel ongeschreven regeltjes. Jozefien Daelemans legt in haar boek ‘De naakte waarheid’ uit hoe dat komt en probeert vrouwen van hun complexen af te helpen.
Waarom heb je ‘De naakte waarheid’ geschreven?
“Omdat ik op professioneel vlak heel vaak heb samengewerkt met (jonge) vrouwen en merkte dat ze zich onzeker voelden of complexen hadden. Het hield hen ook tegen om op andere vlakken zelfverzekerd te zijn. Daarom stelde ik die onzekerheid in vraag. Waar komt ze vandaan en door wie wordt ze aangepraat?”
Welke boodschap wil je meegeven?
“Eerst en vooral wil ik duidelijk maken dat het niet per se aan jezelf ligt, als je je onzeker voelt. Vaak duwen structuren of systemen vrouwen in een onzekere rol. Cosmeticaproducenten smeren ons bijvoorbeeld een complex aan, om ons daarna de oplossing te verkopen. We moeten de focus verleggen van het uiterlijk naar onze capaciteiten. Hoe we eruitzien is het minst relevante onderdeel van wie we zijn.”
Hoe belangrijk is het om echte lichamen te tonen?
“Ontzettend belangrijk. Als je jezelf nooit terugziet op een poster, in een film(pje), op Instagram ... heb je het gevoel dat je er niet mag zijn. Het gevoel van herkenning is superbelangrijk. Wij leren meisjes een ideaalbeeld na te streven dat eigenlijk niet bestaat. Het is absurd dat we vrouwen aanmoedigen om te lijken op die 1 % uitzonderingen en dat we de andere 99 % niet laten zien.”
Hoe sta je tegenover je eigen lijf?
“Zoals de meeste vrouwen heb ik goede en slechte dagen. Het is niet omdat ik al die dingen weet en bestudeer dat ik er immuun voor ben. Hoe ouder ik word, hoe makkelijker ik wel kan relativeren. Vroeger lag ik soms wakker van een puist of een ‘bad hair day’. Die tijd is voorbij en dat is heel bevrijdend”, lacht Jozefien.
Meer lezen?
Lees het volledige interview met Jozefien Daelemans op de website van Rebelle vzw.