Tibo (22) is animator bij JOETZ vzw . Hij was nog maar 15 toen hij zijn 1ste kamp als vrijwillige animator bij de jongerenvereniging begeleidde. Dankzij de onbetaalbare levenservaring die hij opdeed als vrijwilliger bloeide hij open. Hij vertelt er ons meer over.
“Ik kreeg een brief met de vraag of ik animator wou worden en kinderen vrijwillig wou begeleiden op kampen en speelpleinen. Dat zette me aan het denken. Ik kende JOETZ vzw al een beetje omdat ik als kind soms meeging op kampen. Toch twijfelde ik eerst. Ik had geen ervaring in het begeleiden van kinderen, zelfs niet met babysitten. Maar toen een vriend van mij ook interesse had om animator te worden, heb ik de knoop doorgehakt en ging ervoor.
Eerst volgde er een opleidingsweek. Hoewel de goede ondersteuning tijdens die week me wat gerustgesteld had, startte ik het 1ste jaar toch met een onzeker gevoel. Ik dacht dat anderen beter zouden weten hoe ze met de kinderen moesten omgaan. Maar al gauw ontdekte ik dat ik er toch talent voor had. Mijn creativiteit hielp me daarbij.
Intussen begeleid ik al 7 jaar kampen. In het begin begeleidde ik kinderen van 4-6 jaar oud en later iets oudere kinderen. De laatste 3 jaar was ik soms hoofdanimator. Dan heb je de leiding over een animatorenteam van 15 tot 20 animatoren. Ook kwam ik terecht in een kadergroep die wat meer beslissingen neemt over het reilen en zeilen van de organisatorische aspecten van het kamp. Ik zit nog altijd in die kadergroep.
Hoofdanimator zijn is echt helemaal anders dan gewone animator zijn. Als gewone animator heb je veel meer rechtstreeks contact met de kinderen en ben je vooral bezig met de kinderen. Hierdoor krijg je een erg hechte band met hen. Als hoofdanimator moet je meer bezig zijn met de structuur en organisatie van het speelplein of het kamp. Daar komt wel wat papierwerk bij kijken. Hierdoor ontwikkel je een minder sterke band met de kinderen, iets wat ik soms wel mis. Beslissingen maken over de structuur van de dag vind ik dan wel weer fijn.”
Wat betekent animator zijn voor jou?
“Heel veel! Voor ik bij JOETZ vzw terechtkwam als animator had ik eigenlijk niet veel om handen. Ik ging naar school en naar het internaat. Daar had ik een paar vrienden, maar ook niet heel veel. Animator worden heeft mijn leven helemaal veranderd. Ik leerde zoveel nieuwe mensen kennen en maakte veel vrienden, wat me heel gelukkig maakt.
Kampen begeleiden geeft me ook het gevoel dat ik iets kan betekenen voor andere kinderen en dat is voor mij onbetaalbaar. Er zijn veel kinderen die zich in moeilijke thuissituaties bevinden. Sommige kinderen verblijven zelfs in een instelling. Ons motto is ‘elk kind heeft recht op een topvakantie’. Daarmee willen we benadrukken dat we als animator ons uiterste best doen om alle kinderen een leuke tijd te bezorgen, ongeacht hun afkomst. Wanneer je daar in slaagt, geeft dat enorm veel voldoening.”
Is er een moment waar je met veel warmte aan terug denkt?
“Een aantal jaar geleden begeleidde ik samen met een andere animatrice een kamp met 29 kinderen van 10 tot 12 jaar. Dat is een hele grote groep, zeker wanneer je rekening houdt met het aantal kinderen die zich in een moeilijke thuissituatie bevinden. Geen evidente opdracht dus. Voor het kamp twijfelden de toenmalige hoofdanimator en de werknemers bij JOETZ vzw om de groep al dan niet op te splitsen. Aangezien ik ook al ervaring had als animator heb ik toen gepleit om de groep toch bij elkaar te houden. Gelukkig werd daarnaar geluisterd! Want de sfeer was fantastisch. Ik durf te zeggen dat het één van de beste kampen ooit was. Op het einde lieten de kinderen zelfs een traantje omdat het gedaan was. Het geeft enorm veel voldoening om hen eens iets anders te kunnen geven.
Mijn positieve ervaringen bij JOETZ vzw hebben zelfs mijn studiekeuze beïnvloed. Ik kwam tot de ontdekking dat ik echt iets met jongeren of kinderen wil doen. Ik volg momenteel dan ook de lerarenopleiding voor het secundair onderwijs.
Ik zou alleszins iedereen aanraden om vrijwilligerswerk te doen! Het zorgt ervoor dat je helemaal anders in het leven staat. Als ik nooit animator geworden was, zou ik volgens mij nooit beseft hebben hoeveel mensen en kinderen het nog moeilijk hebben in de wereld de dag van vandaag!”