Om de oorzaak van nekpijn te achterhalen, zijn klassieke beeldvormingstechnieken handig. Denk maar aan radiografie, een CT-scan en een MRI-scan. Maar ze zijn niet in elke situatie nodig.
Wanneer een foto of scan nodig?
In deze gevallen van nekpijn heb je een foto of scan nodig:
- Wanneer je plotse nekpijn met uitstralende zenuwpijn naar de arm of schouder hebt, kan je een acute discushernia hebben die op een zenuw drukt. Dan wordt liefst een MRI-scan uitgevoerd, of eventueel een CT-scan.
- Bij chronische nekpijn zonder uitstraling, die al meer dan 2 maanden aansleept, is een klassieke röntgenfoto nodig. Is het artrose, dan biedt een radiografie snel een goed overzicht van de ernst ervan. Daarmee weet je dokter grotendeels al welke behandeling best volgt. Is er geen artrose te zien, dan kan de oorzaak iets zeldzamer zijn, zoals een ontstekingsziekte. Dan is aanvullend onderzoek nodig.
- Heb je chronische nekpijn met uitstraling: dan liefst een MRI-scan, eventueel een CT-scan. Een MRI-opname is de enige die subtiele schade, bijvoorbeeld na een whiplash, kan aantonen.
Wanneer geen foto of scan nodig?
Je hebt geen foto of scan nodig bij plotse nekpijn zonder uitstralende zenuwpijn, die niet het gevolg is van een ongeval. Meestal gaat de pijn vanzelf over, met de hulp van ontstekingsremmers en/of pijnstillers. Het is daarom niet nodig om te weten wat de pijn veroorzaakt. Duurt de pijn langer dan 7 weken? Dan is een foto of scan toch aangeraden.
Radiografie of röntgenfoto of RX
Het is de oudste techniek, die vooral geschikt is om botten in beeld te brengen. Hij wordt nog (te) vaak toegepast.
| Voordelen | Nadelen |
| Snelheid. Je moet niet lang wachten op een afspraak en het resultaat is er meteen. | De klassieke RX-foto maakt gebruik van ioniserende straling. Die is schadelijk voor de gezondheid. Daarom maak je er liefst niet te veel gebruik van en moet je de dosis beperken. |
| Tussen 2 opnames in kan je van houding veranderen en je nek in verschillende richtingen buigen. Foto’s van die verschillende houdingen tonen beter de beweeglijkheid van de nek en waardoor die beweeglijkheid veranderd is. Tijdens een CT-scan of MRI-scan moet je daarentegen zo onbeweeglijk mogelijk blijven. | |
Radiografie geeft een goed beeld van artrose van de nek. |
CT-scan
Een CT-scan is een combinatie van klassieke radiografie met hoogtechnologische computertechnologie. Hij brengt zowel botten als zachtere weefsels in beeld.
| Voordelen | Nadelen |
| Je hebt snel een afspraak en vrijwel meteen het resultaat. | Ook de CT-scanner maakt gebruik van vrij hoge ioniserende straling. |
| Het onderzoek gebeurt liggend, waardoor je nek minder wordt belast. | |
| De scanner maakt beelden die een dwarse doorsnede zijn. Ze zijn bovendien gedetailleerder dan een RX-foto. | |
Artrose wordt meer gedetailleerd in beeld gebracht dan op een radiografie. Ook een discushernia is met een CT-scan op te sporen. |
MRI-scan
Een MRI-scanner maakt gebruik van een gigantische magneet. Hij is geschikt om alle weefsels in beeld te brengen, ook zachte.
| Voordelen | Nadelen |
| De beelden van een MRI-scanner zijn de meeste gedetailleerde die er bestaan. | In de meeste ziekenhuizen is er een wachtlijst van verschillende weken. Het resultaat laat ook soms enkele dagen op zich wachten. Een MRI-opname wordt daarom vaak pas gemaakt als het resultaat van een eerdere RX of CT-scan niet gedetailleerd genoeg was en de dokter meer informatie wil. |
| Een MRI-scanner is veilig voor de gezondheid. Hij maakt gebruik van een zeer krachtige magneet en niet van ioniserende straling. | |
Je ligt neer tijdens het onderzoek, waardoor je nek minder wordt belast. |
Andere onderzoeken
Ook deze onderzoeken zijn mogelijk om de oorzaak van nekpijn te achterhalen:
Elektromyografie en zenuwgeleidingsonderzoek
Deze 2 onderzoeken gebeuren vaak samen. Ze meten de elektrische activiteit in zenuwen en spieren. Dat gebeurt met fijne naaldjes en lichte elektrische stroom. Met deze onderzoeken kunnen dokters een zenuwinklemming vaststellen.
Functie-onderzoek
Dit onderzoek brengt de functie van de nek in kaart. Hoe beweeglijk je nek is, welke bewegingen je vlot of soepel kan uitvoeren en waar het tijdens de uitvoering ervan hapert. Sensoren op je lichaam registreren je bewegingen. Een computer verwerkt de gegevens. Het resultaat wordt in cijfers uitgedrukt. Zo kan je de toestand voor en na een behandeling vergelijken. Dit onderzoek biedt een andere invalshoek en gedetailleerdere informatie dan wat de dokter met het blote oog kan zien. Niet elk ziekenhuis beschikt over deze techniek.
Bloedonderzoek
Een bloedonderzoek gebeurt alleen wanneer de dokter vermoedt dat er een minder vaak voorkomende specifieke oorzaak is voor je probleem, zoals een reumatische aandoening of een inwendige ziekte.