Sinds corona door ons land raasde, is niets hetzelfde. Ook de zomer niet. Veel mensen kiezen voor een vakantie in eigen land, dicht bij hun kot. Wij trokken van deur tot deur – met mondmasker en de nodige afstand – met 1 vraag op de lippen: “Hoe breng jij je zomer door?”
Wim Schotsmans (43), alleenstaande papa van 4 kinderen: "Op ontdekking in eigen tuin en land”
“Zodra het warmer is, kamperen wij in de tuin. Omdat verre reizen deze zomer geen optie zijn, zie ik die kampeersessies nog wel toenemen. Er is zelfs een groter plan. Samen met de kinderen wil ik een korte roadtrip maken naar Pieter, een kameraad met een superleuke tuin en vijver. Hij woont op 60 kilometer van ons huis en ik heb uitgerekend dat we onderweg 2 keer zullen logeren in de tuin van kennissen of vrienden voor we bij hem aankomen. Lijkt me een leuk vooruitzicht!”
“Mijn kinderen hadden deze zomer zelf al plannen, en ik hoop voor hen dat ze niet allemaal in het water vallen. Als alleenstaande papa en zelfstandige zal het sowieso extra puzzelen worden om iedereen een leuke vakantie te bezorgen. Maar we blijven creatief nadenken over wat wél kan. Zo wil ik, samen met mijn 16-jarige zoon, kleinschalige jeugdkampen organiseren, voor jongeren tussen 8 en 12 jaar. We zouden dan fietsen naar een natuurspeeltuin of een avontuurlijk bosspel spelen. Wie wil, kan ’s avonds blijven kamperen.”
“Nog plannen? Zeker! Ik wil deze zomer graag een aantal minder bekende steden ontdekken in ons land, zoals Diest of Lennik. Liefst te voet, een beetje in de lijn van mijn job. Vorig jaar startte ik een bedrijfje, Buitendenker. Daarmee maak ik wandelingen met mensen en bedrijven die nood hebben aan een goed gesprek. Wandelen én tegelijk bijbabbelen: het werkt vertragend, ideaal in deze bijzondere coronatijden.”
“Tot slot: ik ben een grote fan van de reeks ‘Columbus’ van Wim Lybaert op Eén. Gewoon je auto instappen en je laten leiden door het toeval. Heerlijk. Er is een grote kans dat ik dat deze zomer in eigen land uitprobeer.”
Wims zomerse relaxtips
- Kamperen in een tuin van vrienden of kennissen, eventueel zelfs in een stadstuintje. Super om op die manier nieuwe plekken te ontdekken.
- Een aanrader voor elke natuurliefhebber: wandel naar een naburig bos en zit een kwartiertje rustig neer op de grond of een bankje. Let gewoon op de verschillende geluiden. Een verrassend experiment!
- Wandelen in het bosrijke gebied tussen Berlaar en Booischot, voor mij het mooiste stukje van Vlaanderen!
Louis Geeraert (81), met pensioen: “Dan maar naar zee in september”
“Ik heb mijn leven lang voor de gasmaatschappij in Antwerpen gewerkt. Ondertussen ben ik al jaren met pensioen. Tot mijn 78ste wandelde ik elke week 8 tot 9 kilometer met de wandelclub, maar dat zou ik nu niet meer kunnen. Reuma, hé... Met mijn rollator maak ik nog weleens een wandelingetje rond het plein, hier vlakbij. Vroeger stapte ik dagelijks tot bij het huis van mijn dochter Sandra en bleef er eten. Maar dat wordt me wat te zwaar.”
“Sindsdien brengt Sandra, haar man of zoon 5 keer per week warm eten aan huis, de andere 2 keer komt de gezinshulp langs. Ik prijs me gelukkig dat ik zo’n goede band heb met mijn familie. Ik ben al 31 jaar weduwnaar en ben altijd alleen gebleven. Dan is het wel extra belangrijk dat je een goede klik hebt met je kinderen. Zo ging ik jaren met mijn dochter mee op reis, meestal naar Spanje. Ook de ouders van haar man waren erbij. Daar bewaar ik echt goede herinneringen aan.”
“Sinds de coronacrisis zijn er wel wat dingen weggevallen. Zo ging ik af en toe een kaartje leggen of bingo spelen in het dienstencentrum, maar dat is lang gesloten geweest. Ook het contact met mijn bovenbuurman, ook een weduwnaar, was er een hele tijd niet. Normaal brengt hij mij elke dag de krant en af en toe een dessertje. Het zijn kleine dingen die wegvielen, maar ik miste ze wel.”
“Ik hoop alleszins dat ik in september mijn neef in Nieuwpoort kan bezoeken. Zo’n vakantie met gezonde zeelucht doet me altijd veel deugd. Ik heb een beroepsziekte – asbest op de longen – en ’s nachts heb ik zuurstof nodig, maar aan de zee kan ik zonder.”
Louis' zomerse relaxtip
Ik ga graag naar Nieuwpoort. Breng er zeker een bezoekje aan de Vismijn en koop er lekkere, verse vis en garnalen! Of wandel de Hendrik Geeraerttocht. Het is een wandeltocht ter ere van de plaatselijke oorlogsheld. Hij heeft tijdens WO I de sluizen onder water gezet én hij was mijn achteroom.
Stef Lyskawa (24), single: “Zodra het kan, organiseer ik een miniconcert in de achtertuin”
“Deze zomer wilde ik mijn familie in Polen en Engeland bezoeken, maar dat zal een jaartje moeten wachten. In het begin van de lockdown verhuisde ik naar een appartement in Brussel, waar ik ook werk. Ik hoopte er een ‘housewarming party’ te kunnen organiseren en ál mijn vrienden samen uit te nodigen. Helaas is dat uitgesteld.”
“Dat mis ik wel: ongegeneerd met meerdere vrienden afspreken. En een bubbel vormen als single was trouwens behoorlijk lastig in het begin. Zo gingen mijn ouders ervan uit dat ze in de mijne zaten. Logisch, en ik zie hen ook graag. Maar daardoor kon ik er geen andere mensen meer bijnemen. De zogenaamde bubbel van 4 gold niet. 1 of 2 vrienden kon ik maximaal nog zien, om als ‘sportbuddy’s’ te wandelen.”
“Ook nieuwe mensen leren kennen, is als single niet evident met alle beperkingen. Een paar maanden geleden maakte ik met enkele vrienden en vriendinnen een Instagrampagina: Lockdownlovers. Het doel? Singles online met elkaar in contact brengen. Dat was een groot succes, meer dan 1000 reacties kregen we! Zelf heb ik niet meegedaan. Dat vonden we als organisatoren niet kunnen.” (lacht)
“Het positieve aan de maatregelen is dat ik Brussel intussen beter leerde kennen. Ik wandel graag wat rond, zonder écht doel. Of ik skate of neem de metro naar een onbekende bestemming. Zo ontdekte ik onlangs een leuk parkje in de buurt van de P&V-toren. Je hebt er een fantastisch uitzicht op het stadscentrum. En zodra het toegelaten is, overwegen we om zelf een miniconcert te organiseren in de achtertuin van een vriendin. Daar kijk ik nu al naar uit.”
Stefs zomerse relaxtips
- Brussel heeft nog heel wat onbekend terrein. Probeer de stad eens te voet of op inline skates te ontdekken.
- Probeer je plannen niet te schrappen, maar te verkleinen. Hou je van een avontuurlijke vakantie, dan kan je op zoek gaan naar een sportieve wandeling in de Ardennen en een leuke kampeerplek in de regio.
Mady (57) en Ronny (64), 9 jaar getrouwd: “Eens ons vrijwilligerswerk opnieuw opstart, zijn we ‘volle gas’ vertrokken”
“Tijdens de lockdown maakten we om de 2 dagen voedselpakketten voor de daklozen in Antwerpen. We doen allebei sowieso veel vrijwilligerswerk, het is bijna een voltijdse bezigheid. Dat was de laatste maanden nogal moeilijk, omdat er veel stillag door corona. De meeste activiteiten worden georganiseerd door de vzw Recht-Op, een vereniging in Antwerpen voor mensen die het minder makkelijk hebben in het leven.”
“Zo helpt Mady bij het onthaal van het Huis van het Kind en ik doe herstellingen voor A’pen op Wieltjes, een uitleendienst voor kinderfietsen. Verder zitten wij in de organisatie van Buurthuis Dinamo en helpen we bij Pretloket, dat mensen de kans biedt om betaalbaar naar het toneel of een museum te gaan. En 1 keer per maand helpen we in cc Barix in Deurne, wanneer er een ontmoetingsavond is voor eenzamen die het niet zo breed hebben.”
“Waarom we dat allemaal doen? Mady is werkloos en ik ben al een tijdje invalide – door een volledige knieprothese ben ik minder goed ter been – en daarom hebben we wel wat vrije tijd. We hebben allebei in ons leven hard gewerkt en zitten niet graag stil. Door mensen te helpen kan je toch een klein verschil maken en krijg je eerlijke dankbaarheid. Je hebt er geen idee van hoeveel mensen het moeilijk hebben om rond te komen, eenzaam zijn, mentaal niet zo sterk staan ... zeker in coronatijden maar ook erna.”
“Hoe de zomer er zal uitzien, weten we nog niet. Hopelijk kunnen we weer eens een pintje gaan drinken in ons stamcafé of kunnen we een dagje naar zee. Want eens ons vrijwilligerswerk opnieuw start, zijn we weer ‘volle gas’ vertrokken.”
Mady's en Ronny's zomerse relaxtip
Neem eens de trein naar een onbekende plek in ons land en geniet van het landschap onderweg. Voor ons geldt vaak: de reis is plezanter dan de bestemming.
