Met pensioen gaan? Dat is voor heel wat mensen een grote verandering. Ook voor Ivan (66). Hij was financieel directeur en koos heel bewust om te stoppen met werken. Hoe vindt hij weer structuur en een netwerk in zijn ‘nieuwe’ leven?
Ivan was meer dan 30 jaar financieel directeur. Op 1 mei 2020 ging hij met pensioen. “Voor sommige mensen is dat een moeilijk moment, maar niet voor mij”, vertelt Ivan.
“Mijn vader ging op zijn 60ste met pensioen en hij haalde zijn 61ste verjaardag niet. Daarom heb ik mezelf altijd voorgenomen om te stoppen met werken zodra het kon.”
Omgaan met verandering: pensioen én corona
“Mijn pensioen was een bewuste keuze. Ik wilde na mijn beroepsloopbaan nog een ander leven uitbouwen. Ik was er helemaal op voorbereid. Alleen … dat er opeens iets als corona zou uitbreken, had ik niet voorzien. In plaats van een wereld die openging, was het er een die plots bijna volledig dichtging. Dat was even wennen.”
“Gelukkig konden we nog naar buiten. Ik wandel en fiets graag, dus ik trok in die periode dikwijls de natuur in. De 1ste maanden van de coronapandemie vielen goed mee. Het zwarte gat kwam pas in het najaar. Want toen was er nog altijd corona en konden we door het slechte weer veel minder naar buiten”, zegt Ivan.
Hobby na pensioen: nieuwe uitlaatklep
Toch vond Ivan snel een nieuwe bezigheid: hij werd vrijwilliger in het vaccinatiecentrum in Menen. “Dat was fijn, daar hing een positieve sfeer”, zegt hij. “Het was ook een uitlaatklep. Zo hoefde ik in de donkere maanden niet thuis te zitten.”
“De socioculturele wereld lag in die tijd plat door de coronacrisis. Maar toen de pandemie voorbij was, ging ik me daar engageren. Ik ben bijvoorbeeld betrokken bij de lokale seniorenwerking van S-Plus. Ik ben penningmeester, doe de ledenadministratie en organiseer daguitstappen. Daarnaast ben ik actief in de vrijzinnige beweging, waar ik de lentefeesten coördineer.”
Daginvulling na pensioen
“Het moeilijkste aan mijn pensioen? Dat je je structuur én je netwerk kwijt bent. Als je werkt, besef je eigenlijk niet hoeveel je hebt aan je collega’s. Sommigen zie je vaker dan je partner. Ik ging op zoek naar een manier om weereen vast ritme in mijn dagen te brengen en naar mogelijkheden om nieuwe mensen te ontmoeten”, vertelt Ivan.
“Ik ging op zoek naar een manier om weer een vast ritme in mijn dagen te brengen”
“Bij vrijwilligerswerk krijg je veel waardering en dankbaarheid. Dat vind ik heel fijn. Maar soms legt het wel veel beslag op je. Je moet opletten dat je niet evenveel weg bent als toen je nog werkte.”
“Ook als gepensioneerde moet je je agenda beheren. En dat moet je zélf doen, want anders gaan anderen ermee aan de haal. Iedereen gaat er namelijk van uit dat je zeeën van tijd hebt als je niet meer werkt.”
Verandering voor Ivan en zijn omgeving
“Met pensioen gaan heb ik nooit als een negatieve verandering gezien. Ik voel mij beter dan ooit”, aldus Ivan. “Maar zorg ervoor dat je niet overbevraagd geraakt. Jonge zestigers hebben vaak nog ouders voor wie ze zorgen, of kleinkinderen die naar de muziekschool of de sportclub gebracht moeten worden. Dat doen mijn vrouw en ik ook.”
“Mijn pensioen was voor mijn echtgenote ook leren omgaan met verandering”
“Mijn pensioen was trouwens voor mijn echtgenote ook leren omgaan met verandering. Tijdens je carrière zie je elkaar af en toe. Maar plots heb je weer een relatie waarin je constant samen bent. Mijn vrouw was het gewoon om in haar eentje de was en de plas te doen. En plots stond ik rond haar te draaien in de keuken”, lacht Ivan. “Ook daar moet je een nieuwe structuur vinden. En elkaar op tijd en stond loslaten.”
Lees ook: moet je Solidaris iets laten weten als je met pensioen gaat?