Rechten als patiënt

Als patiënt heb je 8 rechten die je beschermen en die je altijd kan opeisen.​ Worden je patiëntenrechten niet gerespecteerd? Neem dan contact op met ons ziekenfonds voor bijkomend advies.

Als patiënt heb je 8 rechten die je beschermen en die je altijd kan opeisen.​ Worden je patiëntenrechten niet gerespecteerd? Neem dan contact op met ons ziekenfonds voor juridisch advies.

1. Kwaliteitsvolle gezondheidszorg

Je hebt altijd recht op een goede en zorgvuldige behandeling en verzorging.

De zorgverlener die je behandelt of verzorgt moet zorgvuldig te werk gaan en mag geen beroepsfouten maken. Je zorgverlener moet op de hoogte zijn van de nieuwste technieken en moet ze indien nodig kunnen toepassen.

Als een zorgverlener je recht op kwaliteitsvolle gezondheidszorg niet respecteert en je hierdoor schade oploopt, kan het gaan om een medische fout. Vraag hiervoor juridisch advies.

Iedereen heeft recht op dezelfde kwaliteitsvolle verzorging. Je mag niet gediscrimineerd worden op basis van geslacht, geloof, geaardheid, afkomst, financiële situatie ...

Dit recht betekent niet dat een zorgverlener verplicht is een bepaalde behandeling uit te voeren. Als je zorgverlener vindt dat de behandeling niet zinvol is, dan kan en moet die de behandeling weigeren.

2. Vrije keuze van zorgverlener

Je kiest zelf naar welke zorgverlener je gaat. Je hebt altijd de vrije keuze. Vertrouwen is belangrijk in je relatie met je zorgverlener. Jij kiest dus wie je je laat behandelen. Ook mag je altijd nog veranderen of verschillende zorgverleners consulteren over eenzelfde probleem.​

Wanneer je van zorgverlener wil veranderen, mag je aan je oude zorgverlener vragen om je dossier over te maken aan je nieuwe. Die moet hierop ingaan.

Jij, de patiënt zelf, beslist. Een partner of aanverwante kan dit recht niet in jouw naam uitoefenen.

In een aantal gevallen wordt dit recht ingeperkt:

• gedetineerden, geïnterneerden of gedwongen opnames
• arbeidsartsen, verzekeringsartsen en adviserend-artsen
• bij dringend ziekenvervoer (ambulance brengt je naar dichtstbijzijnde ziekenhuis).

In een ziekenhuis heb je een beperkte vrije keuze uit de artsen die werken in dat ziekenhuis, op een bepaalde afdeling of binnen het relevante specialisme.

3. Informatie over je gezondheid

​Je hebt recht op informatie over jouw gezondheidstoestand en de vermoedelijke evolutie ervan.​

Als patiënt heb je recht op informatie over onder andere:

• de diagnose
• de behandeling
• de medicatie
• eventuele risico's
• de financiële impact
• hoe je jouw gezondheid kan onderhouden (stoppen met roken, een bepaald dieet volgen ...).

Ook als het nieuws negatief is, moet de zorgverlener je dit meedelen. Je zorgverlener mag dat niet verzwijgen.

De zorgverlener moet jou de informatie meedelen in duidelijke en begrijpelijke taal.

In uitzonderlijke gevallen kan je arts ervoor kiezen je geen informatie te geven. Dat kan enkel wanneer die van oordeel is dat de informatie een ernstig nadeel voor je gezondheid zou opleveren. Je arts mag dit niet zomaar zelf beslissen. Die moet hierover overleggen met een andere arts. Als je arts beslist jou de informatie niet mee te delen, moet die dit in jouw dossier vermelden en moet die hierbij de reden schrijven waarom die jou de informatie niet geeft. Deze therapeutische uitzondering is steeds tijdelijk.

4. Toestemming voor elke behandeling, met alle info die je nodig hebt

Elke zorgverlener is verplicht om jouw toestemming te hebben voor een behandeling.​

Alle informatie over je behandeling, ook over de kost

Eerst moet je zorgverlener je alle info geven over de behandeling, zodat je goed geïnformeerd kan beslissen of je ermee toestemt of niet. Hoe lang duurt de behandeling, welke risico's zijn er, welke nazorg is er, wat is de kostprijs, enzovoort. Je zorgverlener moet je ook laten weten of die verzekerd is voor zijn beroepsaansprakelijkheid en wat zijn vergunnings- of registratiestatus is.

Het is belangrijk dat je zorgverlener je vooraf informeert over de te verwachten kostprijs. Want niet alle zorg is even goed betaalbaar. Als je als patiënt achteraf met een hoge factuur geconfronteerd wordt, kan dat echte problemen opleveren.

Nog te vaak krijgen patiënten helemaal géén inschatting van de kostprijs, zelfs niet als het om grote bedragen gaat.

De wetgeving verplicht zorgverleners om jou als patiënt vooraf duidelijke info te geven over wat een raadpleging, onderzoek of behandeling zal kosten. Dat geldt voor de huisarts, specialist, tandarts, kinesist … En dat geldt in principe voor elke raadpleging, onderzoek en behandeling.

Welke informatie moet je arts of zorgverlener jou geven? Alles wat relevant is om in te schatten hoeveel je zelf moet betalen:

• Buiten het ziekenhuis: is je zorgverlener geconventioneerd en volgt die dus de afgesproken tarieven? Of worden er supplementen aangerekend?
• In het ziekenhuis: zijn er extra kosten door de keuze van het type kamer?
• Welke tegemoetkoming of terugbetaling krijg je van het ziekenfonds?
• Een kostenraming die je een idee geeft van hoeveel je zorg ongeveer zou kosten
• …

De zorgverlener moet jou hier op eigen initiatief over informeren. Je kan deze informatie ook op papier vragen.

Om jezelf goed voor te bereiden kan je alvast een kijkje nemen op de website van het ziekenhuis of van je zorgverlener. Het ziekenhuis heeft namelijk een informatieplicht. Op de website van het ziekenhuis kan je meestal terugvinden welke zorgverleners er wel of niet geconventioneerd zijn (dit is vooral belangrijk voor ambulante raadplegingen, bijvoorbeeld controles achteraf) en wat de gemiddelde prijs is van de meest voorkomende ingrepen in het ziekenhuis. Je kan de prijs van een ingreep in een eenpersoonskamer vergelijken met die in een twee- of meerpersoonskamer.

Je goed informeren is altijd slim. Maar het blijft wel de verantwoordelijkheid van jouw zorgverlener om jou persoonlijk op de hoogte te brengen over de verwachte kost.

Jouw toestemming

Dan moet die jouw toestemming vragen.

Je kan je toestemming uitdrukkelijk geven, mondeling of op papier. Maar je kan ook een stilzwijgende toestemming geven, die wordt afgeleid uit je gedrag (bijvoorbeeld meteen je arm uitsteken als de dokter een bloedafname voorstelt).

Je hebt altijd het recht om een behandeling te weigeren. Je hoeft je hiervoor niet te rechtvaardigen. Bij een weigering heeft je zorgverlener de plicht om je te wijzen op de mogelijke medische gevolgen van je beslissing. Je zorgverlener kan ook steeds een alternatieve behandeling voorstellen. Je blijft wel zelf verantwoordelijk voor je keuze.

Je mag een gegeven toestemming ook terugtrekken. In sommige gevallen kan dit echter problemen opleveren. Een zorgverlener kan niet zomaar elke behandeling stoppen wanneer je als patiënt de behandeling weigert. Het recht op kwaliteitsvolle verzorging blijft bestaan en de zorgverlener heeft de plicht de noodzakelijke basisverzorging te garanderen.

Kan je niet meer zelf beslissen (buiten bewustzijn, in coma ...)? Dan mag een vertegenwoordiger van jou de beslissing in jouw naam nemen. Je kan vooraf een vertegenwoordiger aanduiden die in jouw plaats mag beslissen. Dit gebeurt via een schriftelijk mandaat. Als je dit niet hebt gedaan, voorziet de wet dat de beslissingen genomen mag worden door een naast familielid (in deze volgorde): de samenwonende partner, een meerderjarig kind, een van de ouders, of een meerderjarige broer of zus. Is er geen familielid aanwezig, dan neemt de arts zelf de beslissing in het belang van de patiënt. Bij personen die handelings- of wilsonbekwaam zijn (bijvoorbeeld mensen met verlengde minderjarigheid of die onbekwaam verklaard zijn) is het de wettelijke vertegenwoordiger die de toestemming geeft.

Je kan ook op voorhand nadenken over toekomstige behandelingen en bepaalde beslissingen nemen. Zo kan je in een wilsverklaring neerschrijven in welke situaties je bepaalde behandelingen wil weigeren. Het kan daarbij enkel gaan om een weigering van een welomschreven behandeling in een welomschreven situatie. Zo'n wilsverklaring moet je schriftelijk opstellen. Ze is wettelijk bindend en voor altijd geldig. Omdat omstandigheden altijd kunnen evolueren, is het wel aan te raden dat je op geregelde tijdstippen je wilsverklaring nakijkt en bespreekt met je huisarts.

5. Inzage in je dossier

Elke zorgverlener moet een dossier van jou als patiënt bijhouden. Jij mag altijd inzage of een kopie vragen. Je hoeft geen reden op te geven. De zorgverlener moet je steeds inzage geven in het volledige dossier, met uitzondering van de persoonlijke notities van de zorgverlener. Dit zijn aantekeningen die de zorgverlener apart houdt voor eigen gebruik.

Vraag dit mondeling of schriftelijk aan je zorgverlener. Die moet hierop reageren binnen de 15 kalenderdagen. Als je mondelinge vraag niets oplevert na 15 dagen, kan je de vraag opnieuw stellen maar dan schriftelijk via een aangetekende brief (als bewijs).

Als je je ziekenhuisdossier wil inkijken, vind je mogelijk meer info op de website van het ziekenhuis.

Een 1ste kopie van je dossier is gratis. Voor extra kopieën mag je zorgverlener je 0,10 euro per bladzijde vragen, 5 euro per gekopieerde RX en 10 euro als de kopieën op een elektronische drager (cd-rom) staan. In totaal mag die je maximaal 25 euro aanrekenen voor de kopie van een dossier.

Als je zorgverlener vermoedt dat je een kopie aanvraagt onder druk van een derde partij, kan die je aanvraag weigeren.

Je mag je wel laten bijstaan door een vertrouwenspersoon. Dat kan een zorgverlener zijn waarin je vertrouwen hebt, maar ook een familielid. Je moet hiervoor wel een schriftelijke aanvraag doen. Bij personen die handelingsonbekwaam verklaard zijn, kan de wettelijke vertegenwoordiger inzage in het patiëntendossier vragen. De zorgverlener kan dit eventueel weigeren als die dit nodig acht ter bescherming van de persoonlijke levenssfeer of privacy van de patiënt.

Na overlijden van de patiënt vervalt het recht op een kopie, en kunnen de nabestaanden alleen nog inzage vragen. De aanvraag moet goed gemotiveerd worden. De zorgverlener kan de inzage weigeren als de overleden patiënt zich hiertegen verzet zou hebben tijdens zijn leven.

6. Bescherming van je privacy

Je privacy en intimiteit moeten altijd gerespecteerd worden. Uitsluitend de zorgverleners die betrokken zijn bij het onderzoek of je behandeling, mogen erbij aanwezig zijn. Het onderzoek en de behandeling moet ook steeds zo goed mogelijk het respect voor je intimiteit waarborgen.

Ook de informatie over jouw gezondheid is beschermd. Een zorgverlener mag niet zomaar informatie over jouw dossier overmaken aan iemand anders. Dit verbod maakt deel uit van het beroepsgeheim van de arts en een overtreding hiervan kan juridisch bestraft worden. Je zorgverleners mogen informatie met elkaar delen als jij ze daarvoor toestemming geeft.

In een aantal specifieke gevallen mag een arts afwijken van dit recht:

• Als je arts opgeroepen wordt om een getuigenis af te leggen voor de rechtbank of een parlementaire onderzoekscommissie.
• Als het gaat om een minderjarige kan de arts toch informatie meedelen aan de ouders als die meent dat de minderjarige niet bekwaam genoeg is om zelf beslissingen te nemen.
• In een noodtoestand.
• Als die kennis heeft van bepaalde misdrijven gepleegd op een minderjarige of op een persoon die kwetsbaar is, kan je arts dit misdrijf melden aan de procureur des Konings.

7. Pijnbestrijding

Elke zorgverlener moet je de nodige zorg bieden om pijn te bestrijden en te voorkomen. Dat betekent dat die erop toeziet dat je bij elke behandeling zo weinig mogelijk pijn ervaart:

• Elke zorgverlener moet pijn in de mate van het mogelijke voorkomen.
• Elke zorgverlener moet aandacht hebben voor de pijn die je voelt en deze evalueren.
• Elke zorgverlener moet de pijn zo goed mogelijk behandelen en verzachten.

8. Klachtenbemiddeling

Bij schending van je rechten als patiënt mag je steeds een klacht indienen bij een bevoegde ombudsinstantie.​​​

​De wet op de patiëntenrechten geeft je de zekerheid dat je met een klacht over je medische behandeling steeds terecht kan bij een ombudsdienst of -persoon. Deze dienst of persoon is volledig neutraal en onpartijdig.

Dien een klacht mondeling of schriftelijk in. Als jij het zelf niet kan doen, mag je wettelijke vertegenwoordiger het voor jou doen. Leg je klacht neer bij de juiste instantie:

• In het ziekenhuis: de ombudsdienst (lijst contactpersonen of kijk in de onthaalbrochure)
• Zorgverleners buiten het ziekenhuis: federale ombudsdienst Rechten van de patiënt (contactgegevens)
• Psychiatrische voorzieningen: ombudsfunctie van overlegplatform voor Geestelijkelijke Gezondheidszorg (contactgegevens​).

De ombudsdienst heeft als taak te bemiddelen tussen jou en de zorgverlener. De ombudspersoon luistert naar de beide partijen en zal proberen de communicatie tussen de beide partijen te bevorderen. Die zal ook de organisatie, werking en procedures van de ombudsfunctie uitleggen. Een ombudspersoon doet echter geen uitspraak over wie er al dan niet schuldig is. Soms kan het zijn dat de bemiddeling niet tot een oplossing komt die je als patiënt tevreden stelt. Dan zal de ombudsdienst je zeggen welke verdere stappen je kan ondernemen. Als de ombudsdienst merkt dat bepaalde problemen zich telkens opnieuw voordoen, dan kan die initiatieven nemen om de problemen te voorkomen.

Dit recht geldt voor alle problemen die je ondervindt met de behandeling of de verzorging die je krijgt. Discussies over je factuur vallen hier niet onder. Neem daarvoor contact op met ons ziekenfonds voor juridisch advies.

1. Kwaliteitsvolle gezondheidszorg

Je hebt altijd recht op een goede en zorgvuldige behandeling en verzorging.

De zorgverlener die je behandelt of verzorgt moet zorgvuldig te werk gaan en mag geen beroepsfouten maken. Je zorgverlener moet op de hoogte zijn van de nieuwste technieken en moet ze indien nodig kunnen toepassen.

Als een zorgverlener je recht op kwaliteitsvolle gezondheidszorg niet respecteert en je hierdoor schade oploopt, kan het gaan om een medische fout. Vraag hiervoor bijkomend advies.

Iedereen heeft recht op dezelfde kwaliteitsvolle verzorging. Je mag niet gediscrimineerd worden op basis van geslacht, geloof, geaardheid, afkomst, financiële situatie ...

Dit recht betekent niet dat een zorgverlener verplicht is een bepaalde behandeling uit te voeren. Als je zorgverlener vindt dat de behandeling niet zinvol is, dan kan en moet die de behandeling weigeren.

2. Vrije keuze van zorgverlener

Je kiest zelf naar welke zorgverlener je gaat. Je hebt altijd de vrije keuze. Vertrouwen is belangrijk in je relatie met je zorgverlener. Jij kiest dus wie je je laat behandelen. Ook mag je altijd nog veranderen of verschillende zorgverleners consulteren over eenzelfde probleem.​

Wanneer je van zorgverlener wil veranderen, mag je aan je oude zorgverlener vragen om je dossier over te maken aan je nieuwe. Die moet hierop ingaan.

Jij, de patiënt zelf, beslist. Een partner of aanverwante kan dit recht niet in jouw naam uitoefenen.

In een aantal gevallen wordt dit recht ingeperkt:

• gedetineerden, geïnterneerden of gedwongen opnames
• arbeidsartsen, verzekeringsartsen en adviserend-artsen
• bij dringend ziekenvervoer (ambulance brengt je naar dichtstbijzijnde ziekenhuis).

In een ziekenhuis heb je een beperkte vrije keuze uit de artsen die werken in dat ziekenhuis, op een bepaalde afdeling of binnen het relevante specialisme.

3. Informatie over je gezondheid

​Je hebt recht op informatie over jouw gezondheidstoestand en de vermoedelijke evolutie ervan.​

Als patiënt heb je recht op informatie over onder andere:

• de diagnose
• de behandeling
• de medicatie
• eventuele risico's
• de financiële impact
• hoe je jouw gezondheid kan onderhouden (stoppen met roken, een bepaald dieet volgen ...).

Ook als het nieuws negatief is, moet de zorgverlener je dit meedelen. Je zorverlener mag dat niet verzwijgen.

De zorgverlener moet jou de informatie meedelen in duidelijke en begrijpelijke taal.

In uitzonderlijke gevallen kan je arts ervoor kiezen je geen informatie te geven. Dat kan enkel wanneer die van oordeel is dat de informatie een ernstig nadeel voor je gezondheid zou opleveren. Je arts mag dit niet zomaar zelf beslissen. Die moet hierover overleggen met een andere arts. Als je arts beslist jou de informatie niet mee te delen, moet die dit in jouw dossier vermelden en moet die hierbij de reden schrijven waarom die jou de informatie niet geeft. Deze therapeutische uitzondering is steeds tijdelijk.

4. Toestemming voor elke behandeling

Elke zorgverlener is verplicht om jouw toestemming te hebben voor een behandeling.​

Eerst moet je zorgverlener je alle info geven over de behandeling, zodat je goed geïnformeerd kan beslissen of je ermee toestemt of niet. Hoe lang duurt de behandeling, welke risico's zijn er, welke nazorg is er, wat is de kostprijs, enzovoort. Je zorgverlener moet je ook laten weten of die verzekerd is voor zijn beroepsaansprakelijkheid en wat zijn vergunnings- of registratiestatus is.

Dan moet die jouw toestemming vragen.

Je kan je toestemming uitdrukkelijk geven, mondeling of op papier. Maar je kan ook een stilzwijgende toestemming geven, die wordt afgeleid uit je gedrag (bijvoorbeeld meteen je arm uitsteken als de dokter een bloedafname voorstelt).

Je hebt altijd het recht om een behandeling te weigeren. Je hoeft je hiervoor niet te rechtvaardigen. Bij een weigering heeft je zorgverlener de plicht om je te wijzen op de mogelijke medische gevolgen van je beslissing. Je zorgverlener kan ook steeds een alternatieve behandeling voorstellen. Je blijft wel zelf verantwoordelijk voor je keuze.

Je mag een gegeven toestemming ook terugtrekken. In sommige gevallen kan dit echter problemen opleveren. Een zorgverlener kan niet zomaar elke behandeling stoppen wanneer je als patiënt de behandeling weigert. Het recht op kwaliteitsvolle verzorging blijft bestaan en de zorgverlener heeft de plicht de noodzakelijke basisverzorging te garanderen.

Kan je niet meer zelf beslissen (buiten bewustzijn, in coma ...)? Dan mag een vertegenwoordiger van jou de beslissing in jouw naam nemen. Je kan vooraf een vertegenwoordiger aanduiden die in jouw plaats mag beslissen. Dit gebeurt via een schriftelijk mandaat. Als je dit niet hebt gedaan, voorziet de wet dat de beslissingen genomen mag worden door een naast familielid (in deze volgorde): de samenwonende partner, een meerderjarig kind, een van de ouders, of een meerderjarige broer of zus. Is er geen familielid aanwezig, dan neemt de arts zelf de beslissing in het belang van de patiënt. Bij personen die handelings- of wilsonbekwaam zijn (bijvoorbeeld mensen met verlengde minderjarigheid of die onbekwaam verklaard zijn) is het de wettelijke vertegenwoordiger die de toestemming geeft.

Je kan ook op voorhand nadenken over toekomstige behandelingen en bepaalde beslissingen nemen. Zo kan je in een wilsverklaring neerschrijven in welke situaties je bepaalde behandelingen wil weigeren. Het kan daarbij enkel gaan om een weigering van een welomschreven behandeling in een welomschreven situatie. Zo'n wilsverklaring moet je schriftelijk opstellen. Ze is wettelijk bindend en voor altijd geldig. Omdat omstandigheden altijd kunnen evolueren, is het wel aan te raden dat je op geregelde tijdstippen je wilsverklaring nakijkt en bespreekt met je huisarts.

5. Inzage in je dossier

Elke zorgverlener moet een dossier van jou als patiënt bijhouden. Jij mag altijd inzage of een kopie vragen. Je hoeft geen reden op te geven. De zorgverlener moet je steeds inzage geven in het volledige dossier, met uitzondering van de persoonlijke notities van de zorgverlener. Dit zijn aantekeningen die de zorgverlener apart houdt voor eigen gebruik.

Vraag dit mondeling of schriftelijk aan je zorgverlener. Die moet hierop reageren binnen de 15 kalenderdagen. Als je mondelinge vraag niets oplevert na 15 dagen, kan je de vraag opnieuw stellen maar dan schriftelijk via een aangetekende brief (als bewijs).

Als je je ziekenhuisdossier wil inkijken, vind je mogelijk meer info op de website van het ziekenhuis.

Een 1ste kopie van je dossier is gratis. Voor extra kopieën mag je zorgverlener je 0,10 euro per bladzijde vragen, 5 euro per gekopieerde RX en 10 euro als de kopieën op een elektronische drager (cd-rom) staan. In totaal mag die je maximaal 25 euro aanrekenen voor de kopie van een dossier.

Als je zorgverlener vermoedt dat je een kopie aanvraagt onder druk van een derde partij, kan die je aanvraag weigeren.

Je mag je wel laten bijstaan door een vertrouwenspersoon. Dat kan een zorgverlener zijn waarin je vertrouwen hebt, maar ook een familielid. Je moet hiervoor wel een schriftelijke aanvraag doen. Bij personen die handelingsonbekwaam verklaard zijn, kan de wettelijke vertegenwoordiger inzage in het patiëntendossier vragen. De zorgverlener kan dit eventueel weigeren als die dit nodig acht ter bescherming van de persoonlijke levenssfeer of privacy van de patiënt.

Na overlijden van de patiënt vervalt het recht op een kopie, en kunnen de nabestaanden alleen nog inzage vragen. De aanvraag moet goed gemotiveerd worden. De zorgverlener kan de inzage weigeren als de overleden patiënt zich hiertegen verzet zou hebben tijdens zijn leven.

6. Bescherming van je privacy

Je privacy en intimiteit moeten altijd gerespecteerd worden. Uitsluitend de zorgverleners die betrokken zijn bij het onderzoek of je behandeling, mogen erbij aanwezig zijn. Het onderzoek en de behandeling moet ook steeds zo goed mogelijk het respect voor je intimiteit waarborgen.

Ook de informatie over jouw gezondheid is beschermd. Een zorgverlener mag niet zomaar informatie over jouw dossier overmaken aan iemand anders. Dit verbod maakt deel uit van het beroepsgeheim van de arts en een overtreding hiervan kan juridisch bestraft worden. Je zorgverleners mogen informatie met elkaar delen als jij ze daarvoor toestemming geeft.

In een aantal specifieke gevallen mag een arts afwijken van dit recht:

• Als je arts opgeroepen wordt om een getuigenis af te leggen voor de rechtbank of een parlementaire onderzoekscommissie.
• Als het gaat om een minderjarige kan de arts toch informatie meedelen aan de ouders als die meent dat de minderjarige niet bekwaam genoeg is om zelf beslissingen te nemen.
• In een noodtoestand.
• Als die kennis heeft van bepaalde misdrijven gepleegd op een minderjarige of op een persoon die kwetsbaar is, kan je arts dit misdrijf melden aan de procureur des Konings.

7. Pijnbestrijding

Elke zorgverlener moet je de nodige zorg bieden om pijn te bestrijden en te voorkomen. Dat betekent dat die erop toeziet dat je bij elke behandeling zo weinig mogelijk pijn ervaart:

• Elke zorgverlener moet pijn in de mate van het mogelijke voorkomen.
• Elke zorgverlener moet aandacht hebben voor de pijn die je voelt en deze evalueren.
• Elke zorgverlener moet de pijn zo goed mogelijk behandelen en verzachten.

8. Klachtenbemiddeling

Bij schending van je rechten als patiënt mag je steeds een klacht indienen bij een bevoegde ombudsinstantie.​​​

​De wet op de patiëntenrechten geeft je de zekerheid dat je met een klacht over je medische behandeling steeds terecht kan bij een ombudsdienst of -persoon. Deze dienst of persoon is volledig neutraal en onpartijdig.

Dien een klacht mondeling of schriftelijk in. Als jij het zelf niet kan doen, mag je wettelijke vertegenwoordiger het voor jou doen. Leg je klacht neer bij de juiste instantie:

• In het ziekenhuis: de ombudsdienst (lijst contactpersonen of kijk in de onthaalbrochure)
• Zorgverleners buiten het ziekenhuis: federale ombudsdienst Rechten van de patiënt (contactgegevens)
• Psychiatrische voorzieningen: ombudsfunctie van overlegplatform voor Geestelijkelijke Gezondheidszorg (contactgegevens​).

De ombudsdienst heeft als taak te bemiddelen tussen jou en de zorgverlener. De ombudspersoon luistert naar de beide partijen en zal proberen de communicatie tussen de beide partijen te bevorderen. Die zal ook de organisatie, werking en procedures van de ombudsfunctie uitleggen. Een ombudspersoon doet echter geen uitspraak over wie er al dan niet schuldig is. Soms kan het zijn dat de bemiddeling niet tot een oplossing komt die je als patiënt tevreden stelt. Dan zal de ombudsdienst je zeggen welke verdere stappen je kan ondernemen. Als de ombudsdienst merkt dat bepaalde problemen zich telkens opnieuw voordoen, dan kan die initiatieven nemen om de problemen te voorkomen.

Dit recht geldt voor alle problemen die je ondervindt met de behandeling of de verzorging die je krijgt. Discussies over je factuur vallen hier niet onder. Neem daarvoor contact op met ons ziekenfonds voor bijkomend advies.