Solidariteit: 1 woord, maar eindeloos veel manieren om het vorm te geven. Solidair ben je niet alleen met vrienden en familie, maar ook met mensen die je niet kent. In deze reeks volgen we Julie, Taner, Joke en Magalie: 4 mensen die zich belangeloos inzetten voor anderen. Zowel voor mensen die ze liefhebben als voor mensen die ze nog nooit ontmoet hebben. Omdat ze weten dat hun kleine inspanning een groot verschil maakt. In dit artikel: Julie (31) steunt Black Lives Matter.
Lees ook:
- Taner (38) is stamceldonor.
- Joke Van Leeuwen (68) is dichter op eenzame uitvaarten.
- Magalie (30) schrijft brieven voor Amnesty International.
8 jaar is Julie uit Antwerpen samen met Valentino (35), een Nederlander met Antilliaanse roots. 8 jaar ervaart ze van dichtbij hoe racisme nog altijd verweven zit in ons dagelijkse leven en welke impact het heeft op haar partner. Haar sympathie voor de Black Lives Matter (BLM)-beweging komt dan ook niet uit de lucht gevallen.
Vooroordelen
“Valentino en ik staan niet mee op de barricades bij protestacties, maar we laten wel onze stem horen wanneer we met racisme worden geconfronteerd. We zien soms een gebrek aan inlevingsvermogen, maar eigenlijk vooral onwetendheid. In zulke situaties proberen we mensen bewust te maken van hun vooroordelen, in de hoop dat ze stilstaan bij hun houding tegenover mensen met een andere huidskleur.”
“Vaak hebben ze gewoon niet door dat wat ze zeggen of doen heel kwetsend kan zijn. Je hoort vaak: ‘Ik ben helemaal niet racistisch, maar ...’ Als je die ‘maar’ hoort, wéét je gewoon dat er vooroordelen volgen. Het is niet omdat je een negatieve ervaring hebt gehad met een kleurling, dat elke kleurling ‘slecht’ is. Eigenlijk zouden we geen kleuren mogen zien, geen onderscheid mogen maken. En dat zouden we onze kinderen al vroeg moeten aanleren. Zowel in de opvoeding thuis als op de schoolbanken.”
Pesterijen en vandalisme
“Ik ben zelf opgegroeid in een multiculturele omgeving. Ik wist dat racisme bestond, maar ik had er nooit rechtstreeks mee te maken. Door mijn relatie met Valentino weet ik dat racisme nog altijd aanwezig is in de maatschappij, want hij krijgt er wel degelijk mee af te rekenen. Soms subtiel, soms heel duidelijk. De oudere dame die haar handtas iets steviger vastgrijpt in de wachtzaal van de dierenarts bijvoorbeeld. Of de ene verkoper in de bandencentrale die naar de andere schreeuwt: ‘Kan iemand die neger even helpen?’”
“Maar het kan nog directer. Op onze vorige woonplaats hadden we zelfs regelmatig te maken met pesterijen en vandalisme. Als mensen geen racisme ervaren, gaan ze ervan uit dat het niet bestaat. Het is daarom fijn dat initiatieven als BLM de nodige aandacht krijgen. Alles wat kan helpen om racisme herkenbaar te maken en aan te pakken, steunen we ten volle. Hopelijk leidt dat tot een echte mentaliteitswijziging.”