34 jaar zijn ze getrouwd, Carry (77) en Freek (92). Ze wonen nog altijd thuis, in hartje Schoten. Evident is dat niet. Al 5 jaar is Carry voltijds mantelzorger, want door een zenuwletsel in de lage rug kan Freek bijna niet meer stappen. Toch gaan ze nog samen op vakantie: mantelzorgvakantie.
Op adem komen
In het najaar van 2019 beslissen Carry en Freek om mee te gaan met de mantelzorgvakantie van S-Plus en Coponcho. Bestemming: 1 week in Hotel Domein Polderwind in Zuienkerke, tussen Brugge en Blankenberge.
“Het jaar voordien gingen we mee naar Kasterlee. Die reis deed ons zoveel deugd dat we geen ogenblik twijfelden om ons opnieuw in te schrijven. Ideaal om mentaal én fysiek op adem te komen. Onze wereld is heel klein geworden, dus zo’n mantelzorgvakantie is een geschenk uit de hemel.” Wij volgden Carry en Freek een dagje in Zuienkerke.
7 tot 10 uur: genieten van het heerlijke ontbijtbuffet
“Ik sta vroeg op. Zeker in zo’n chic hotel, want ik wil genoeg tijd hebben om van het heerlijke ontbijtbuffet te genieten”, vertelt Carry. “Ik ben sowieso een lichte slaper. Thuis staat Freeks bed in de woonkamer – trappen nemen lukt hem niet meer – en als hij ‘s nachts naar het toilet moet, sta ik op om te helpen.”
In het hotel kan Freek makkelijk met de rolstoel naar de badkamer. “Thuis kan dat niet”, zegt hij. “Ons huis is niet aangepast. Gelukkig heb ik een fantastische vrouw die altijd voor me klaarstaat.” Na het ochtendtoilet, met assistentie van een zorgkundige, vertrekt het koppel naar de eetzaal.
10 tot 12 uur: mooie wandelwegen
“In de voormiddag kunnen we de mooie omgeving ontdekken. Het hotel ligt aan een meer en de wandelwegen zijn geschikt voor een rolstoel. We krijgen hulp van een aantal vaste begeleiders, onder wie 2 zussen die allebei verpleegster zijn”, gaat Carry verder.
“Allemaal leuke mensen”, voegt Freek eraan toe. “Vroeger reisden Carry en ik heel veel. We hebben jarenlang in Spanje overwinterd met onze mobilhome en waren graag onder de mensen. Dat gevoel van ‘samen op pad zijn’ opnieuw ervaren, doet deugd!”
12 uur: lunch en siësta
Na de lunch is er tijd voor een korte siësta of om wat te lezen. “Freek doet dagelijks een dutje en dat kan hier zonder probleem”, knikt Carry. Zij geniet intussen evenveel van de rust.
14 tot 16 uur: quizzen en babbelen
Carry: “Gisteren gingen we op stap naar Blankenberge. Het weer zat mee en we maakten met de groep een wandeling op de dijk. Deze namiddag wordt de groep gesplitst. Voor Freek is er een quiznamiddag, ik word verwacht in het mantelzorgcafé.”
Wanneer we Carry 2 uurtjes later weerzien, straalt ze. “Het deed goed om met lotgenoten te babbelen en te horen hoe zij het aanpakken, met welke praktische problemen ze kampen, welke hulp ze krijgen ... We wisselden tips uit, luisterden naar elkaar, lachten hard en ja, pinkten soms een traan weg. Hartverwarmend, deze namiddag!”
Ook Freek had het naar zijn zin. “Thuis ga ik 2 keer per week kaarten. Ik word opgepikt door een speciaal busje en zo heeft Carry enkele uurtjes voor zichzelf. Alleen moet ik toegeven dat zo’n kaartnamiddag best vermoeiend begint te worden.”
18 tot 20 uur: fantastische bingoavond
Na het avondeten wacht een gezellige bingoavond. “Ik ben geen bingokenner en wist niet wat te verwachten, maar het werd een fantastische avond. We hebben hard gelachen! Het is ondertussen onze 3de avond hier en we beginnen elkaar wat beter te kennen. Iedereen voelt zich steeds meer op zijn gemak”, merkt Carry.
Ook voor mantelzorgers is dit verblijf écht vakantie. “Thuis ben ik constant met Freek in de weer en ben ik altijd een beetje ongerust. Hier zijn er altijd mensen om ons bij te staan en is alles op maat van rolstoelgebruikers.”
22 uur: dag afsluiten met een zoen
Bedtijd! “Freek en ik zijn geen 24 op 24 uur samen, maar 25 uur op 24”, zegt Carry. “We kibbelen weleens, maar we starten elke dag met een zoen en sluiten hem af met een knuffel. Dat neemt niemand ons af. Ik hoop dat ik zolang mogelijk thuis voor Freek kan zorgen, maar dat hangt af van hoe hij evolueert. Hij kan steeds minder goed stappen en heeft meer hulp nodig, en ook ik word een dagje ouder.”
1 keer per maand probeert Freeks dochter een half dagje bij haar vader te komen, zodat Carry een koffie kan gaan drinken of naar een museumwinkel kan gaan. “Als ik een boek zie dat Freek leuk zou vinden, breng ik het mee. We hebben ons hele leven musea bezocht en houden allebei van cultuur. Met een boek probeer ik hem een beetje bij mij te houden als ik eropuit trek.”
Soms heeft Carry het gevoel dat ze geïsoleerd zal raken. “Tijdens onze mantelzorgvakantie in Polderwind hoorde ik dat ook andere mantelzorgers met dat gevoel kampen. Zo’n vakantie helpt om dat te doorbreken”, besluit Carry.
Coponcho: je partner in mantelzorg
Meer weten over mantelzorg, thuiszorg, gezondheid, je rechten als mantelzorger? Of heb je nood aan een babbel of een ontspannende mantelzorgvakantie met lotgenoten? Dan ben je bij vzw Coponcho (het vroegere S-Plus Mantelzorg) aan het juiste adres.
Word gratis lid en krijg alle nodige info. Sluit aan bij infosessies en praatgroepen over mantelzorg. Of neem deel aan leuke activiteiten en uitstappen. Surf naar www.coponcho.be.