Er zijn oplichters aan het werk die via valse mails en telefoons proberen je gegevens te achterhalen en te misbruiken.
Lees onze tips en laat je niet misleiden door phishing.

Alex Agnew: "Ik weet precies welk concert mijn gehoor beschadigde"

"Je bent al lang geen ‘loser’ meer als je je oren beschermt."

Alex Agnew is een geboren comedian en zware rock- en metalfan. Hij schuimt sinds zijn 15de concerten af en was een tijdje frontman van heavymetalband Diablo Blvd. Rockfotograaf Gino Van Lancker gaat al sinds zijn 11de naar de ruigste optredens. Hoezeer stellen zij hun gehoor op de proef? 

Tuuuut

Alex Agnew en Gino Van Lancker leer­den elkaar jaren geleden kennen tijdens een fotoshoot voor het magazine ‘Rock Tribune’. Sindsdien fotografeerde Van Lancker tal van concerten met Agnew als frontman. “Ja, ik heb een soort ‘suis’ in mijn oren”, vertelt Agnew. “Maar ge­lukkig hoor ik die alleen als het echt heel stil is."

"Ik heb het geluk gehad – als je dat zo kan noemen – dat ik als jonge gast vrij snel last kreeg van mijn oren. Ik weet nog exact welk concert mijn ge­hoor tot het uiterste dreef: dat van de Amerikaanse band Suicidal Tendencies in de Brielpoort in Deinze. Daarna hoor­de ik 3 dagen lang een tuuuut. Die is gelukkig weer verdwenen.”

Geïmproviseerde oordopjes

Van Lancker knikt bevestigend: “Ik heb ook dat suizende geluid in mijn oren. Als concertfotograaf krijg ik de volle la­ding: de band aan de ene en het roepen­de publiek aan de andere kant. Ik herin­ner me nog levendig het Graspopconcert van de band met Johnny Depp. Het alles­overheersende gegil dat uit de weide op­steeg, deed me letterlijk wankelen.”

“Ja, als fotograaf sta jij vlak voor het publiek, dan blaast dat geluid recht in je gezicht. Op het podium valt dat nog mee”, lacht Agnew. “Maar even serieus: ik draag sinds die ene keer altijd oordoppen. In het begin waren dat van die wasbolletjes die je kon kneden. Ik was toen vooraan in de 20 en mijn vrienden verklaarden me gek.”

Van Lancker: “Wij staken vroe­ger soms filters van sigaretten in onze oren. Toen waren oordoppen nog niet zo ingeburgerd als nu.”

Too loud, too old

Het stemt Agnew tevreden dat de tij­den op vlak van gehoorbescherming veranderd zijn. “Je bent al lang geen ‘loser’ meer als je je oren beschermt. Je ziet nu dat jongeren de reflex hebben om oordoppen te gebruiken en da’s een goeie zaak."

"Ik trok me destijds weinig aan van het commentaar van vrienden, want ik vond mijn gehoor belangrijker dan mijn zogenaamde ‘cool’. Herinner je je nog die buttons met ‘If you think it’s too loud …’?” Van Lancker knikt. “… you’re too old!” Maar eigenlijk willen we het als veertigers ook graag nog erg luid hebben, maar wel mét oordoppen. Als muziekliefhebber wil je je gehoor niet verliezen. Dat zou zonde zijn.”

Goedkoper dan een pintje

Beide beroepsrockers hebben altijd hun op maat gemaakte oordoppen op zak. “Ik zou niet meer zonder kunnen. Ik stop ze in mijn oren als ik last be­gin te krijgen van geluid”, weet Agnew. “Een concert is even goed met doppen. Eigenlijk zou elke concertorganisator tegen een schappelijke prijs – of zelfs gratis – oordoppen moeten aanbieden. Je oren beschermen zou goedkoper moe­ten zijn dan een pintje.”

Sommige bands delen zélf oordoppen uit op hun concer­ten. “Klopt, ik herinner me zo Manowar. Ze beweerden ‘the loudest band in the world’ te zijn, maar hadden geen zin in aanklachten achteraf”, zegt Van Lancker. Op de vraag of die bands dan niet ge­woon wat stiller kunnen spelen, kijken Van Lancker en Agnew onbegrijpend en een tikkeltje verbijsterd. Ze zijn duidelijk nog lang niet ‘too old’ voor een stevige portie heavy metal.

    Fotografie: Bram Beeck