Opnieuw werken na een lange afwezigheid? Doe dat vooral op je eigen tempo. 3 jaar na een zwaar ongeval is Rosalia klaar om rustig weer aan het werk te gaan. Hoog tijd, vindt ze. Rosalia (49) vertelt hoe ze klaar geraakte om weer te starten met werken.
Opnieuw aan het werk na een lange afwezigheid? Er halsoverkop of té hard weer invliegen is niet altijd het beste idee – hoe graag je dat soms wil.
Rosalia: “Ik zag wat ik weer kón en voelde positiviteit”
Rosalia kampte al een tijdje met rugproblemen, waarvoor ze infiltraties kreeg. Tot op het moment dat ze moest luisteren naar haar lichaam en tijdelijk moest stoppen met werken. Niet veel later raakte ze betrokken bij een ongeval, waarbij ze geklemd raakte tussen 2 auto’s.
“Ik laadde mijn boodschappen in de auto op de parking van de supermarkt. Achter mij parkeerde een vrouw, maar ze vergat haar handrem op te trekken. Haar auto begon te rollen richting de mijne en plots zat ik helemaal geklemd tussen 2 wagens”, vertelt Rosalia.
“Ik had niets gebroken, maar mijn benen waren zwaar gekneusd. Ik leed 3 maanden helse pijn en kon amper stappen. Stilaan kwam ik er bovenop, al bleef ik last hebben in mijn benen, tot op vandaag. Ik zit nog altijd met zenuwpijnen.”
Niet meer werken en geen sociaal contact meer
Rosalia zat 3 jaar thuis. Voor de rugproblemen en het ongeval was ze actief als onderhoudsmedewerker in een school. Nu voelt ze stilaan dat ze klaar is om rustig weer aan het werk te gaan. “In het begin interesseerde werken me totaal niet. Ik had te veel pijn en ik was enkel bezig met herstellen. Je hebt maar 1 lichaam, daar doe je niet zot mee. Ik hoorde nog wel wat van mijn collega’s toen.”
“Maar na een tijdje hoor je niemand meer. Ook in je gezin vertrekt iedereen elke dag naar het werk. En jij zit de godganse dag thuis, alleen. Al mijn sociale contacten vielen weg. Daar had ik het erg moeilijk mee”, herinnert Rosalia zich. “Ik miste mijn job ook. Er heerste een fijne sfeer in mijn team en ik deed mijn werk in de afwasploeg in de keuken heel graag.”
Al mijn sociale contacten vielen weg en daar had ik het erg moeilijk mee
Terug naar werk: gewoon proberen
“Tijdens een van mijn consultaties bij de adviserend arts liet ik vallen dat ik weer wilde gaan werken. Hij vertelde me dat ik contact moest opnemen met het terug naar werk-team als ik er klaar voor was. Ongeveer een half jaar geleden zette ik die stap.”
“Zo kwam ik terecht bij Zoë, mijn terug naar werk-coördinator. Samen met haar heb ik bekeken wat de beste piste zou zijn voor mij om weer te beginnen. Ik heb eraan gedacht om een opleiding tot opvoeder te volgen, omdat ik dan minder zwaar fysiek werk zou doen. Maar uiteindelijk bleek dat toch niet de beste optie. Ik keer binnenkort terug naar mijn oude job, maar zou voorlopig halftijds werken. Telkens 4 uur per dag.”
“Zoë liet me inzien dat ik het gewoon moet proberen. Lukt het niet? Dan ga ik daar geen drama van maken en kan ik nog kijken om een andere weg in te slaan of een herscholing te volgen.”
Terug naar werk-coördinator: iemand die dicht bij je staat
“Ik ben haar heel dankbaar trouwens. We hadden echt goede gesprekken, brainstorms in feite. Ik leerde opties afwegen, begon na te denken over wat ik zag zitten en wat niet, wat haalbaar was. Plots zie je wegen opengaan die je anders niet ziet, merkte ik. Als ik een vraag had, kon ik haar ook altijd mailen of bellen.”
“Ik voelde dat ze geloofde in mij. Het is niet omdat je ziek bent dat je niets meer kan betekenen. Dat is een belangrijke steun voor mensen die lang arbeidsongeschikt zijn, neem het van mij aan. Iemand die je wat raad geeft en weer positiviteit brengt, het neemt veel twijfels en drempels weg. En ik kon gelukkig ook de hele tijd rekenen op steun van mijn familie en vrienden.”
“Een terug naar werk-coördinator zoals Zoë staat ook dichter bij jou dan bijvoorbeeld een dokter of adviserend arts. Veel mensen hebben wat schrik van dokters, zeker die van het ziekenfonds. ‘Die gaat weer moeilijk doen of me zeggen dat ik weer moet gaan werken’, dat is een beetje de angst bij velen. Bij Zoë kon ik gewoon vrijuit praten en naar een oplossing zoeken.”
Bij mijn terug naar werk-coördinator Zoë kon ik vrijuit praten en naar een oplossing zoeken
Niet bij de pakken blijven zitten
Hoe kijkt Rosalia aan tegen de terugkeer naar de werkvloer? “Met een dubbel gevoel, als ik eerlijk ben. Ik ben heel blij dat ik na 3 jaar weer kan werken. Eindelijk weer een routine, een doel en sociaal contact. Maar ergens ben ik ook zenuwachtig. Ik was lang weg, ik kom in een nieuw team terecht en in mijn achterhoofd zit die gedachte dat het misschien niet zal gaan.”
“Al weet ik nu wel dat ik niet bij de pakken zal blijven zitten als het niet lukt. Blijkt mijn oude werk toch te zwaar, dan zal ik zeker uitkijken naar een opleiding voor een andere job. Dat wil ik meegeven aan anderen die in hetzelfde schuitje zitten: er is altijd ergens iets dat haalbaar is en dat je ook fijn vindt om te doen.”
Terug naar werk-coördinatoren begeleiden je
Weet je niet goed hoe of waar te starten? Je kan altijd bij Solidaris terecht. Onze terug naar werk-coördinatoren bekijken met jou wat er mogelijk is, helpen je op weg en begeleiden je tijdens je traject. Je krijgt alle info die je nodig hebt om het werk te hervatten op jouw ritme.