Was je lange tijd afwezig op het werk? De weg terug naar werk na een lange periode van arbeidsongeschiktheid is soms een stevige uitdaging. Hoe zet je die 1ste stap? Weet dat je er niet alleen voor staat! Terug naar werk-coördinator Mats (28) legt uit hoe ons ziekenfonds je kan bijstaan. “Je kan heus wel iets, ook als je ziek bent.”
Opnieuw aan het werk na een lange afwezigheid? Dat doe je vooral op je eigen tempo. Er halsoverkop of té hard weer invliegen is niet altijd het beste idee – hoe graag je dat soms wil.
Terug naar werk-coördinatoren begeleiden je
Weet je niet goed hoe of waar te starten? Je kan altijd bij Solidaris terecht. Onze terug naar werk-coördinatoren bekijken met jou wat er mogelijk is, helpen je op weg en begeleiden je tijdens je traject. Je krijgt alle info die je nodig hebt om het werk te hervatten op jouw ritme. Dat kan bijvoorbeeld met aangepast of deeltijds werk, bij je oude werkgever of op een andere plek …
Samen bekijken jullie een pad dat helemaal op jouw maat en kunnen loopt. Want terugkeren naar werk gaat over meer dan ‘weer gaan werken’. Als je nog niet kan gaan werken, kan je nog niet. En voor sommige mensen is er iets anders nodig.
Je kan rekenen op een heel team dat achter je staat, voor alle administratieve en medische begeleiding: adviserend artsen, psychologen, verpleegkundigen … De terug naar werk-teams van Solidaris leren je mogelijkheden zien die jij misschien nog niet zag en brengen je in contact met de juiste mensen en instanties.
Mats: “We luisteren echt naar mensen: waar ze wakker van liggen, maar ook waar ze van dromen”
Het aantal langdurig zieken blijft stijgen in België. “Ik denk dat we in 20 jaar tijd kunnen spreken over een verdubbeling”, weet Mats. “Mensen op de juiste manier weer op de werkvloer laten starten, wordt alsmaar belangrijker.”
Ben je arbeidsongeschikt, dan moet je op een bepaald moment langsgaan bij de adviserend arts. Die bekijkt je situatie: heb je nog meer tijd nodig om te herstellen, kan je stilaan weer aan werken denken … “Een adviserend arts – de naam zegt het zelf – adviseert je over je arbeidsongeschiktheid en een eventuele verlenging ervan. Als die oordeelt dat je misschien weer aan het werk kan, kan die je doorverwijzen naar een terug naar werk-coördinator,” haalt Mats aan.
Die hebben echt de opdracht om jouw terug naar werk-traject te coördineren. “Vaak worden mensen naar ons doorverwezen, bijvoorbeeld door een dokter, verpleegkundige of psycholoog. Maar je kan evengoed zelf contact opnemen.”
Als ik iemand niet meer zie, zijn we geslaagd. Dan vonden we iets waarin die persoon zich comfortabel en veilig weer op de arbeidsmarkt kan bewegen
Weer werken: niks moet, alles mag
Merk je verbetering of heb je stilaan zicht op een terugkeer naar het werk, dan kan een overleg met een terug naar werk-coördinator nuttig zijn. “Ik merk dat mensen al eens nerveus voor me zitten, maar dat is nergens voor nodig! Ik zal je niet zeggen wat je moet doen of niet mag doen. Neen, ik vraag net wat je wil doen, wat jij ziet zitten. Bij ons zit je zonder verplichting.”
Het is een ‘bom’ die Mats meteen ontmijnt. “Ik wil die stress zo snel mogelijk wegnemen. Het is niet omdat je bij mij of een van mijn collega’s zit, dat je morgen weer fulltime aan de slag moet. We willen rustig aan beginnen.”
“Ik zeg vaak op het einde van een gesprek met een kwinkslag ‘En ik wil u hier niet meer zien op die stoel voor mij, hé’. Want als ik iemand niet meer zie, zijn we geslaagd. Dan hebben we samen iets gevonden waarin die persoon zich comfortabel en veilig weer op de arbeidsmarkt kan bewegen.”
Hoe gaat het met je?
“Het 1ste wat ik vraag is: ‘Hoe gaat het met jou? Hoe voel je je vandaag? Ben je nerveus om hier te zijn?’. Ik peil naar de moraal van iemand, om te kunnen inschatten hoe ver die staat. Lukt het om het huishouden te regelen? Zie je vrienden en familie? Ga je naar buiten? Sport je? Kortom, we kijken hoe je functioneert in de maatschappij.”
Pas daarna polst Mats naar werk. “Ik vraag of iemand al heeft nagedacht over wat die verwacht van een job. Wat wil je betekenen? Denk je dat het lukt om te werken? En als dat niet zou lukken, is dat trouwens géén probleem. Misschien moeten we kijken naar een laagdrempelige manier om weer gewoon te worden aan het werkritme, bijvoorbeeld met vrijwilligerswerk. Dat kan een mooie 1ste stap zijn.”
Terug naar werk-coördinator is gids
Mats ziet zichzelf als een gids. “Ik wijs je de weg, maar ik loop niet constant voor je uit. Samen denken we na. Keer je terug naar je oude werk? Doe je dat deeltijds? Eventueel eerst met een andere jobinvulling of zelfs (tijdelijk) op een andere plek? Of heb je een opleiding nodig om in een nieuw beroep te kunnen starten?”
“Ik ben geen jobcoach, ik doe ook geen tests of zo. Eigenlijk wijs ik je vooral op alle mogelijkheden. Opties die je zelf misschien nog niet had gezien.”
Voor sommige mensen blijkt het te vroeg om opnieuw aan werken te denken. “Geen paniek, het is goed dat je dat beseft. Ik zie je enkele maanden later terug en we kijken dan wat er kan. Ik volg mensen ook telefonisch op. Om te horen hoe het gaat. Of die persoon tevreden is. Of er misschien toch een andere oplossing nodig is.”
Drempels verlagen
Een aantal mythes over langdurige arbeidsongeschiktheid moeten de wereld uit. “Vaak denken mensen dat je niets mag doen als je invalide of arbeidsongeschikt bent. Je bent ziek, dus je kan niks. Túúrlijk kan je iets.”
“Soms worden drempels ongewild groter door thuis te zitten. Je geraakt snel geïsoleerd en dan wordt het alsmaar moeilijker om weer uit de startblokken te schieten. Al werk je maar 1 dag per week, je bent vertrokken. Je proeft weer van wat het is om te functioneren. Onderschat de positieve invloed daarvan niet.”
“Kom praten over hoe jij je voelt, over je zorgen en verwachtingen. We zoeken samen naar een oplossing. Die is er echt voor iedereen, ja. Door niets te doen, zal er niets veranderen. Lukt het niet? Dan is het ook zo. Je hebt het geprobeerd. En we kijken uit naar een nieuw plan.”
We zoeken samen naar een oplossing. Die is er echt voor iedereen
Van tranen naar …
“Het mooiste compliment is dat iemand zich voor mij helemaal durft blootgeven”, vindt Mats. “Ik zie hier vaak mensen wenen. Dan zie ik geen te emotioneel persoon, wel iemand die met diepe zorgen zit. Iemand die eerlijk en open wil zijn over dingen die pijn doen.”
“En … dat is goed. Dan zijn we al ergens naartoe aan het gaan. En van tranen gaan we naar enthousiasme. Mooier kan niet. Stilaan komt er plaats voor optimisme: we gaan dat aanpakken. Mensen zien weer een kans en grijpen die. Ze vinden hun zelfvertrouwen terug. Ik geniet ervan om dat te mogen meemaken.”